verganeglorie – Vluchtstrook in het Universum

Omdat ik vanochtend de pier heb overgeslagen en toch mijn stappen moet maken van mijn huisarts ben ik even naar het Marlow terrein gelopen. Een concentratie van drie supermarkten, Kwantum, Action, Muziekzaak Timmer, een bakker en een grote Praxis. De inpak tape was op, wel handig om in huis te hebben als je gaat verhuizen.

Onderweg kwam ik langs de Wijkertoren. Ik ken Wijkers die niet met vakantie gaan omdat ze die toren niet kunnen missen. Ik heb daar persoonlijk geen last van.

Naast iedere kerk hoort een kroeg te zitten, in dit geval is dat cultureel café Camille. Ik heb daar in een heel ver verleden nog wel eens de boel op zijn kop gezet met één van de bands waar ik in speelde.

*Oude arbeiderswoningen in de Van Breenstraat*

Ze blijven proberen om wat van de stad te maken maar af en toe vraag ik mij af of het de moeite loont. Bouwprojecten genoeg, veel vergane glorie. Maar als je zoekt zijn er aardige stukjes te vinden.

Helaas heeft veel sociale huur ook in Beverwijk last van achterstallig onderhoud. Er is geen geld voor zegt men vanuit de gemeente. Een probleem wat in veel Nederlandse gemeenten heerst.

Tot zover deze kleine impressie, ik ga weer eens wat inpakken hier, ik wens u nog een prettige zaterdag.

Vanochtend heb ik mijn ochtendwandeling verplaatst naar de omgeving van Wijk aan Zee. Deze badplaats heeft in veel opzichten een hoge “vergane glorie” uitstraling. Daarin doet het niet onder voor Beverwijk, dat heeft namelijk precies het zelfde.

In de zomer bestaat de bevolking voornamelijk uit veelal Duitse toeristen, Poolse gastarbeiders, de plaatselijke inteelt en dagjesmensen die de kust bezoeken. Daar scharrelen een paar mensen tussendoor die zichzelf kunstenaar of muzikant noemen. Kortom een bont gezelschap van allerlei pluimage.

Het dorp is de laatste tijd voornamelijk in het nieuws vanwege de door Tata Steel verziekte luchtkwaliteit. Het heeft de plaatselijke bevolking in twee gedeeld. Het ene deel bagataliseerd de problemen, meestal omdat ze bij Tata werken en er dus financiëel afhankelijk van zijn. Het andere deel maakt zich daadwerkelijk zorgen over de volksgezondheid en het milieu.

De tweedeling zorgt ervoor dat er behoorlijk met modder wordt gegooid over en weer. Dat speelt zich met name op internet af. Toen ik zelf nog op Facebook zat was dat voor mij een reden om uit de groepen van Beverwijk en Wijk aan Zee te stappen. Doodsverwensingen zijn namelijk aan de orde van de dag. Tot zover “social” media.

Desondanks vind ik het een leuk dorp om zeker in de zomer zo af en toe eens door te lopen. Er wordt s’ochtends vroeg in het Pools gebabbelt bij de bushalte en de krantenjongen fietst voorbij. Horecapersoneel haast zich op de fiets naar het werk en een enkeling laat zijn hond uit terwijl de toeristen nog op één oor liggen.

Het sterkste punt van Wijk aan Zee is en blijft natuurlijk altijd de zee. Als die er niet was had ik er om eerlijk te zijn niet veel te zoeken.

Ik eindig een rondje door het dorp dan ook steevast met een stuk langs het strand. De bewoners van de strandhuisjes zijn er zo vroeg nog niet of zijn nog aan het slapen. Overnachten mag eigenlijk niet in de huisjes, maar ach, u weet wel hoe dat gaat, zie ze maar eens tegen te houden.

Het zorgt in ieder geval voor een goed begin van de dag. Ik wens u een fijne maandag beste lezer, geniet er van, het weer zit vooralsnog mee.

Tag: verganeglorie

Rondje Beverwijk

Wijk aan Zee