Hoera!

Foto en bewerking: VihU

We hebben het weer bijna voor elkaar met elkaar! Nog een maandje en dan hebben we weer een jaar om zeep gebracht. We gaan de hectische maand december in. Als je een beetje lol wilt hebben, loop deze week eens een speelgoedwinkel in zonder dat je zelf iets nodig hebt. Heb ik gisteren zelf in Alkmaar een paar keer gedaan en heb werkelijk in een deuk gelegen om de stress van anderen. Een soort van leedvermaak, ik geef dat direct toe. Maar ook in de andere winkels liep ik tegen een muur van stress en jengelende kinderen aan. Ruzie makende stelletjes, daar zag ik er ook veel van.

“Als dit de springplank naar feest moet zijn beloofd dat nog wat” bedacht ik mijzelf. Want we zijn nog niet eens begonnen! De Sint is vrijdag pas jarig, er moet nog gestemd worden op de Top2000, de kerstinkopen moeten nog worden gedaan en de oliebollen zijn nog niet gebakken. Ik heb besloten dat ik het zelf rustig aan ga doen, het jaar was al druk genoeg. Ik wens u allen sterkte en waar mogelijk plezier deze maand beste lezers, zoals ik al eerder schreef, relativeer en overleef. Het wordt vanzelf januari.

De Groeten #1

uit Beverwijk

Verhuizen staat op plek 32 in de top 100 van stressvolle gebeurtenissen die je kan meemaken in een mensenleven. Het regelen van een hypotheek staat op nummer 20. Dat zegt wel iets over de wetgeving en financiële wereld als het om hypotheken gaat. Het wordt ons niet gemakkelijk gemaakt beste lezer, ik merk dat ik er zo af en toe wat onrustig van wordt.

In ieder geval, het gaat allemaal de goede kant op en inmiddels zijn we druk bezig met de voorbereidingen voor de verkoop van ons huidige huis. Naast verhuizen ook weer een behoorlijke klus op zich.

De komende twee á drie maanden zullen hier mede in het teken staan van onze verhuizing dus vind ik het tijd voor een serie posts onder de titel “De Groeten”. Ik ga er geen aparte categorie voor aanmaken want als het goed is zijn ze van tijdelijke aard. Kunt u lekker een beetje meestressen, of beter nog meelachen. En het heeft als voordeel dat familie, die hier wel lezen maar niet reageren (en dat is geen verwijt), ook meteen weer een beetje op de hoogte zijn van het reilen en zeilen. U kunt ze terug vinden onder de aantekeningen. Wens ik u allen verder een prettige dinsdag, tot later.

De laatste halte

Foto: VihU

De trein rook naar volle afvalbakken en zweet van dagenlang gebruik door rusteloze reizigers. De typisch ranzige treingeur die iedere abonnementhouder kent. Inmiddels trok zij zichzelf niets meer aan van dat smerige gevoel. Ze zou direct onder de douche stappen na deze reis, voor nu moest ze dan maar even plakkerig zijn. Zolang ze het toilet niet hoefde te gebruiken viel het allemaal nog wel mee.

De meeste reizigers waren uitgestapt in Uitgeest om over te stappen of om naar huis te gaan. De laatste grote schifting zou zo in Alkmaar volgen. Daarna, bij de haltes in het niemandsland tussen Alkmaar en Den Helder was het nog maar een enkeling die in of uit zou stappen. Haar reis zou niet lang meer duren.

De laatste halte was die in Den Helder. Als ze niet treuzelde kon ze de laatste pont naar de overkant lopend halen. Dan hoefde ze niet met de bus. De gedachte aan de koffie verkeerd die ze in het cafetaria op het bovendek zou halen deed haar nu al glimlachen. Alleen het Marsdiep hoefde ze dan nog over te steken om het vaste land met al haar drukke gedoe achter zich te laten.

Even een paar weken rust, strand en zee. De stress was voor de toeristen die vonden dat ze nog van alles moesten in hun vakantie. Die van haar zou ze achter laten bij de laatste halte. Voor de “gelukkige vinder”, gratis en voor niets.

Meer Poepoekaka

Foto: VihU

Nu we ons toch een beetje op dat niveau begeven, ik kwam nog iets aardigs tegen. Mochten de langpoepers door zo’n wekker teveel stress ervaren, dan is er een stijlvolle oplossing in de vorm van knijppoep. Zo’n knijpert misstaat absoluut niet naast de poepwekker op het toilet. Knijp je stress weg!