Druk,druk,druk

Foto: VihU

Ik mag dan werkeloos zijn, maar ik heb het retedruk. Het UWV laat je sowieso niet met rust. Sollicitatiekranten die je moet doorspitten, webinars die je moet volgen en dan heb je ook nog te maken met de sollicitatieplicht. Omdat dit allemaal digitaal gebeurd heb ik ieder geval geen moeite om uit te leggen waarom drukkerijen failliet gaan in deze tijden in mijn aankomende gesprek. Vrijdag aanstaande moet ik langs komen bij het UWV in Haarlem. Dat gesprek is het eerste wat niet digitaal zal plaats vinden. In ieder geval gaat er vrijwel geen dag voorbij zonder dat er een bericht in mijn brievenbus binnen komt. Die brievenbus is, u raadt het al beste lezer, uiteraard ook digitaal. Naast het UWV lagen er nog allerlei praktische klussen in en om het huis. Van die klussen die eigenlijk al te lang waren blijven liggen. En het huishouden zelf blijft ook gewoon doordraaien nietwaar? Wie met andere woorden denkt dat werkelozen allemaal lekker achterover zitten heeft het mis. Deze werkeloze heeft namelijk eigenlijk geen tijd om werkeloos te zijn. Laat dat duidelijk zijn.

Museum hattrick Haarlem

Foto: VihUVerwey museum

Omdat ik momenteel in de gelegenheid ben om door de week musea te bezoeken, hebben we er gisteren in Haarlem drie bezocht. Zo haal je die museum jaarkaart er wel uit. Het was overal heerlijk rustig. Het fijne van deze musea is ook nog eens dat ze vrij dicht bij elkaar liggen in het centrum van de stad.

Foto: VihU – Teylers museum

Gunstig, want in de weekeinden kan je er vaak over de hoofden lopen. In het Verwey museum tref je een aardig stuk aan over de geschiedenis van Haarlem. Er hingen wat weinig schilderijen van Verwey zelf, dat viel tegen. In het Teylers museum vind ik zelf de afdeling met oude wetenschappelijke  instrumenten heel leuk. Het prachtige gebouw zelf is trouwens al een bezoek waard.

Foto: VihU – Frans Hals museum

Voor oude meesters kan je terecht in het Frans Hals museum. Daar viel ons op dat bezoekers met audio begeleiding heel erg zenuwachtig worden voor schilderijen omdat ze geen detail willen missen. Met zo’n speakertje aan hun oor staan ze als vlooien heen en weer te bewegen voor het doek. Vermakelijk die zelf opgelegde nerveusiteit. Wij laten de audio in musea liever voor wat hij is. Wellicht missen we wat details, de nerveusiteit in ieder geval niet.