Maand: augustus 2025

Teylers

Foto’s: VihU

Om te voorkomen dat we alleen maar opruimen, inpakken en schoonmaken zijn we er vandaag even tussenuit gepiept naar het Teyler Museum in Haarlem.

Botjes

Het museum heeft momenteel geen aparte expositie en de grootste vakantiedrukte is voorbij dus het was redelijk rustig voor museumbegrippen.

Sectie Wetenschap

Een bezoek aan Teylers is altijd de moeite waard, al zou het alleen maar om het pand gaan wat prachtig is gerestaureerd.

Astronomia

Mijn oog viel op een schilderij waarvan ik er nog niet helemaal uit ben of we er mee in het ootje worden genomen als bezoeker.

Pokémon?

Bovenstaande schilderij lijkt eerder gebaseerd op een geraamte van een Pokémon-wezen dan een serieus antiek botanisch schilderij. Ik durf te wedden dat die Haarlemse suppoosten stiekem in een deuk liggen bij de serieuze gezichten die we trekken bij het bestuderen. Maar misschien beledig ik nu postuum een serieuze bioloog, waarvoor bij deze mijn excuses.

Nee, niet doen!

Het was in ieder geval een geslaagd uitje. Net als Teylers is Haarlem eigenlijk ook altijd goed om doorheen te lopen. Ik wens u nog een prettige zondag beste lezer.

De Groeten #4

Uitzicht

Als je kleiner gaat wonen betekent verhuizen ook afscheid nemen van zaken. Er gaat bij inpakken veel door je handen. Spulletjes, foto’s, creatieve uitingen en daarmee ook de emoties die daar aan vast zitten. Gevoelsmatig sluit je sommige gebeurtenissen af en sommige neem je mee omdat je er kennelijk niet klaar mee bent. Daardoor zit er aan verhuizen een psychologische lading.

Japanners gaan daar over het algemeen anders mee om dan wij hier in het westen. Zij passen veelal minimalisme toe in hun dagelijks leven, in de overtuiging dat minder spullen in huis meer rust tussen je oren brengt. Dit is even kort door de bocht beste lezer, er zijn hele boeken over deze filosofie geschreven, maar ik moet zeggen, hoe langer ik in het proces van inpakken en opruimen zit, hoe gemakkelijker het mij afgaat om afstand te nemen van spullen. En daarmee dus ook van de er aan vast zittende emoties. Dat voelt bevrijdend en erg prettig.

Op mijn spirituele pad ben ik er achter gekomen dat ik sowieso iedere keer weer terugkom op het pad van zen en het esoterisch christendom. Jiu jitsu en boogschieten heb ik met veel plezier beoefend. En met name handboogschieten heb ik sinds de verhuisperiekelen stiekem weer op mijn “bucketlist” geschreven. Er zit namelijk een vereniging in Heerhugowaard en het lijkt mij prettig om weer op te pakken. Eerst maar eens verhuizen.

Pierflits 29 augustus

Foto’s: VihU

Het kwam er even niet van, maar vandaag worden de borden “te koop” op de gevel aangebracht dus had ik weer even de ruimte om de pier te bezoeken.

Zicht op IJmuiden

De wind komt uit het zuidwesten, de bewolking hangt boven zee maar op het land, en de pier is het droog en prettig wandelen.

Zonsopgang

“Mag ik je wat vragen?” vroeg een visser toen ik langsliep. Natuurlijk mag dat, of ik toevallig uit Wormerveer kwam? Ik ben geboren in Diemen maar opgegroeid in de Zaanstreek, in Wormerveer. De beste man blijkt tussen Wormerveer en Westknollendam te wonen en meende mij te  herkennen. Dat was goed voor een kort praatje met Zaans accent.

De kop van de pier

De wind staat op de kop van de pier dus daar slaan de golven goed overheen. Het einde is niet de bereiken zonder natte voeten. Verder is het allemaal goed te belopen.

Bewolking boven zee

Tot zover de pier deze ochtend, ik wens alle lezers hier een prettige vrijdag en voor straks een goed weekend!

Rabarreberrabarreber

Foto: VihU

KenjediespijkerbroekenmetvandiewijdepijpenenvandiezakkenopdevoorkantNoudiewilikdusaleenpaarjaarhebben,kijkikinhetrondzijnzenergensmeertekoopdusikdenkikgazezelfmaken.JadoevandiemaarviermetergeloofjetochnietNergensmeertekrijgengelukkigbeniknogalhandigmetdenaaimachineohjadieisookleukhewelergkreukgevoeligdenkikeenkeervoorwassenvoordatikdeschaarerinzetzegjedatkomtgoedhoor.

Ik ben met een klein project bezig tussen de verhuistoestanden door; niet praktisch toepasbare voodoo poppen. Nee, ik ga ze niet gebruiken voor voodoo. Ik ben niet zo van zwarte magie, ook omdat je dat namelijk vaak als een boomerang terugkrijgt. Ik houd het bij het witte. De poppen worden hier later ingezet bij toekomstige posts.

In ieder geval, één van de poppen krijgt een jurkje, dus ik naar de Stoffenloods in Heemskerk. Die zat vol met vrouwen. Vrouwen en stoffen, dat is dus een garantie voor een heel druk kippenhok! Wat een gekakel, ik wist niet wat mij overkwam.

Toen ik stond te kijken bij de donkere stoffen kreeg ik al snel de vraag of ik hulp nodig had van het enige mannelijke personeelslid wat daar rondliep. Die kale stille kop van mij moet als een baken van rust zijn overgekomen in die kolkende zee van stoffige dames. Toen ik hem uitleg gaf over waar ik mee bezig was werd hij helemaal enthousiast, “dus je zoekt een donkere beetje mysterieuze stof?” en begon meteen mee te zoeken.

Het gaat één van de twee stoffen op de foto worden. Of misschien wel allebei. Dat hangt af van hoe lief ik mijn moeder aan ga kijken want erg handig ben ik niet met naaimachines. Na de verhuizing moet ik daar maar eens tijd voor maken. Het lijkt mij handig als ik dat zelf kan. Slechter dan borduren kan het niet worden. Maar het verhaal over de aardbei die ik heb geprobeerd te borduren bewaar ik voor een andere keer beste lezer, want dat is weer een post op zich. Ik eens u een prettige woensdag, en mocht u een bezoek aan de Stoffenloods overwegen, neem oordoppen mee.