Mastodon

Illustratie: Ailantd Sikowsky

Als je ergens opnieuw begint op “social” media is het altijd weer even wennen en je weg zien te vinden. Omdat ik geen sponsor meer wou zijn van de Big Tech heb ik afscheid genomen van Facebook en Instagram. Whatsapp hangt aan een zijden draadje en ga ik verlaten na mijn verhuizing. Een alternatief voor Google is nog in onderzoek maar ben ik min of meer wel uit, waarschijnlijk wordt het Proton. Het gaat nog wel even een klus worden om het adresboek van Gmail over te zetten.

Op Facebook zaten er bij mijn contacten veel striptekenaars en illustratoren en die zitten helaas niet allemaal op Mastodon. Mastodon is een soort kruizing tussen Facebook en Twitter uit Duitsland. Nu ik er even op rond scharrel kom ik steeds leukere mensen tegen. Neem nou Ailantd Sikowsky met prachtige digitale illustraties. Ik heb direct even een volgverzoek aangevraagd, zoals u hieronder kan zien ben ik in afwachting van het antwoord.

Het goede nieuws voor u beste lezer is dat er een positief antwoord is op de vraag “Is er leven naast de Big Tech?”. Ik kan dat inmiddels bevestigen, er is bijzonder veel en mooi leven naast de BT. En het mooie is ook nog eens dat je tussen veel geestverwanten terecht komt als het gaat om de keuze van providers. Tips in overvloed!

Mocht u mij op willen zoeken op Mastodon, ik opereer daar onder de naam “Kronker”; JanSierhuisMastodon.social. Maar u kunt ook altijd WordPress blijven bezoeken, ik zit hier voorlopig nog wel.

Screenshot: Ailantd Sikowsky op Mastodon

Pierflits 7 juli

Foto’s: VihU

Degenen die aan de kust wonen, of er vaak komen kennen het verschijnsel wel. Zwaar bewolkt in het binnenland, maar aan zee pak je zomaar de zon mee. Zo is het deze ochtend ook.

Noordzee

Er staat een stevige wind uit noordelijke richting, dat betekent dat er het nodige aan nattigheid over de pier slaat.

Als je van mooie wolkenpartijen houdt zit je deze ochtend aan de kust goed.

Meer

Screenshot: NH Nieuws

In 1988 bezocht ik Pinkpop. In die tijd was dat nog een festival van één dag, daar had ik ook wel genoeg aan. Het jaar daarop bezocht ik Torhout in België, dat festival heette toen nog Torhout-Werchter in plaats van Rock Werchter. Duurde ook niet langer dan een dag. Heel veel festivals waren er in de jaren tachtig nog niet, het waren speciale gelegenheden en dat maakte ze extra spannend. Ervaringen om nooit te vergeten.

Inmiddels hebben festivals een ware vlucht genomen. Je kan het zo gek niet bedenken of er wordt wel een festival omheen georganiseerd. Mijn wenkbrouwen trokken dan ook enigzins op toen ik bij NH-Nieuws een klaagzang tegenkwam vanuit de omgeving Alkmaar over het gebrek aan festivals.

Blijkbaar is een gedeelte van “den mensch” dermate diep gezonken dat ze zich zonder niet meer kunnen vermaken. Dat is eigenlijk wel een trieste ontwikkeling. Entertainment moet aangereikt worden want men kan er zelf niet meer voor zorgen. Dat is wat mij betreft een vorm van creatieve armoede. Of zou het te maken hebben met het feit dat het nooit genoeg is? Tevreden kunnen zijn met wat je hebt lijkt namelijk ook steeds zeldzamer te worden.

Dat lijkt mij een aardig onderwerp voor een aparte post; “meer”. Alles moet groeien en meer, de economie, geld, vermaak. “Meer” wordt nog eens onze ondergang. Maar voor het zover is verwacht ik natuurlijk wel dat jullie allemaal kaarten kopen voor het “Meerfestival” wat ik ga organiseren, dat lijkt mij een mooi thema!

Zeewaterfiets

Foto’s: VihU

Soms kom je iets tegen bij de pier waarvan je jezelf afvraagt wat het achterliggende verhaal zou kunnen zijn. In eerste instantie denk je aan een achtergelaten fiets.

Totdat je dichterbij komt en merkt dat er iets vreemds aan die fiets is. De spaken zitten vol met zeewier.

Die heeft dus in zee gelegen. Nou kan ik je verzekeren, daar moet je echt je best wel voor doen. Een fiets verdwijnt niet zomaar over de rand van de pier. En als dat inclusief fietser is gebeurd, is diegene niet te benijden. Het is een aardig stuk naar beneden namelijk. Om zo’n fiets er vervolgens weer uit te krijgen en tegen dat hekje te plaatsen is ook weer een bereklus. Vragen alom derhalve, ik ben bang dat we de antwoorden nooit gaan krijgen.

Troep

Foto’s: VihU

Een minder leuk aspect van vissers op de pier is dat ze veel troep achterlaten. Het lijkt mij een kleine moeite om dat op te ruimen, wat je de pier mee op neemt kan je er ook weer mee af nemen nietwaar? Schijnbaar achteloos wordt de troep echter achtergelaten, jammer en onnodig.