juli 2025 – Pagina 2 – Vluchtstrook in het Universum

Rondje Beverwijk

Omdat ik vanochtend de pier heb overgeslagen en toch mijn stappen moet maken van mijn huisarts ben ik even naar het Marlow terrein gelopen. Een concentratie van drie supermarkten, Kwantum, Action, Muziekzaak Timmer, een bakker en een grote Praxis. De inpak tape was op, wel handig om in huis te hebben als je gaat verhuizen.

Onderweg kwam ik langs de Wijkertoren. Ik ken Wijkers die niet met vakantie gaan omdat ze die toren niet kunnen missen. Ik heb daar persoonlijk geen last van.

Naast iedere kerk hoort een kroeg te zitten, in dit geval is dat cultureel café Camille. Ik heb daar in een heel ver verleden nog wel eens de boel op zijn kop gezet met één van de bands waar ik in speelde.

*Oude arbeiderswoningen in de Van Breenstraat*

Ze blijven proberen om wat van de stad te maken maar af en toe vraag ik mij af of het de moeite loont. Bouwprojecten genoeg, veel vergane glorie. Maar als je zoekt zijn er aardige stukjes te vinden.

Helaas heeft veel sociale huur ook in Beverwijk last van achterstallig onderhoud. Er is geen geld voor zegt men vanuit de gemeente. Een probleem wat in veel Nederlandse gemeenten heerst.

Tot zover deze kleine impressie, ik ga weer eens wat inpakken hier, ik wens u nog een prettige zaterdag.

Tour

Iets zegt mij dat het niet “de France” zal zijn.

Apenheul

Niet het eerste waar de meeste mensen aan zullen denken als je deze tekening ziet, dacht hij bij zichzelf. Toch was dat het eerste wat wat hem te binnen schoot toen hij deze potloodtekening weer terug zag.

Vrienden hadden hem nog gewaarschuwd voor een vriendin met drie zoons. “Dat gaat meestal niet goed”, achteraf gezien had hij beter moeten luisteren. Haar ouders hadden die week vakantie naar de Veluwe betaald. En natuurlijk ging hij mee toen hem dat werd gevraagd. Voordat ze hun intrek namen in een te klein Centerparks huisje zouden ze langs de Apenheul gaan. Het zou het begin worden van een dramatische vakantie.

De jongste, een nakomertje, viel nog wel mee. Die was vrij onbevangen en zag overal de humor van in. De tweede was een stille jongen die zich op de achtergrond bewoog en er daar zijn eigen agenda op na hield. Vooral met de oudste was het in de Apenheul helemaal mis gegaan, zeker toen hij zijn broertjes probeerde te mobiliseren.

Ze waren de entree nog niet door of zijn oog was gevallen op een groot reclamebord waarop ze bij de Apenheul duidelijk maakten dat de pizza in de aanbieding was. Hij had het joch al eerder eens aangetroffen, min of meer kwijlend voor een open voorraadkast en nu werd zijn vermoeden bevestigd dat deze overduidelijk last had van een eetstoornis.

Die jongen zag alleen nog maar pizza, er was in zijn beleving geen aap meer te bekennen op die heul. Het hele bezoek was uitgedraaid op zeuren en dreinen om pizza en hij had daarbij ook bedacht dat zijn broers dat ook wilden eten. Het was de enige keer geweest dat de jongens die vakantie hun zin niet kregen van hun moeder. Toen de oudste na ruim drie uur werd gevraagd hoe hij de Apenheul vond bij het vertrek, zweeg hij met een uiterst chagrijnig gezicht. Het enige wat hij nog deed was in stilte wijzen naar het pizza reclamebord.

Op dat moment had hij eigenlijk zijn tas moeten pakken en terug naar huis moeten gaan. De tekening had hij gemaakt op het terras bij het vakantiehuisje tijdens één van de zeldzame momenten dat hij heel even tijd voor zichzelf had gehad. De jongens hadden de rest van de vakantie de agenda bepaald, van s’ochtends vroeg tot s’avonds laat en overal hun zin in gekregen. Het resultaat van een middag pizzaterreur.

De potloodtekening was wel geslaagd, maar nu hij deze weer terug zag kon hij de apen weer ruiken en een echo uit het verleden horen zeuren om pizza.

tetete

Motregen

De zon zit deze ochtend verstopt achter de wolken. Het motregent en de wind komt vanaf het binnenland. Vlagen Tata lucht bereiken je neus, zeker aan het begin van de pier.

De meeste vissers nemen een vouwfiets mee achter in de auto, dan hoeven ze niet het hele stuk van de pier te lopen naar het einde. Heen en terug zit je op ruim 7.000 stappen. Voor mijzelf prima, maar die vissers komen hier natuurlijk niet om te wandelen.

Veel vissers zijn er vanochtend niet, dat zal door het weer komen. Er zijn wel een behoorlijk aantal surfers aanwezig.

En veel meeuwen, de zee beukt in het noorden tegen de pier aan en brengt hun ontbijt mee, veelal krabbetjes. Mocht u die kant op gaan beste lezer, een regenjas is aan te raden. Laat de stormparaplu maar thuis, je hebt er op de pier niets aan. Ik wens u een fijne vrijdag.

Zonsopgang

Grote wolkenpartijen schuiven vanaf zee landinwaarts want de wind komt vanochtend vanaf de zee. Op de pier loop je dus enkel in de zilte zeelucht.

Het is er vanochtend druk met vissers, die zijn in een redelijk groot aantal aanwezig. De meeste staan helemaal aan het uiteinde van de pier.

Aloha zoekt personeel, zelf ga ik liever naar Timboektoe. Aloha is namelijk kindvriendelijker. Ik heb geen uitgesproken hekel aan kinderen maar wel aan de herrie die ze kunnen produceren. Mocht u dus nog een baan in de horeca zoeken dan bent u bij deze gewaarschuwd als het om Aloha gaat. Verder mankeert er trouwens niets aan die strandtent, de keuken is prima.

*Laden of lossen in de haven van IJmuiden*

En zo begon de dag vandaag. Inmiddels ben ik na mijn eerste rit naar de kringloopwinkel aan koffie toe. Ik wens u nog een prettige donderdag beste lezers.

Scherpe Filip

Er zijn van die momenten dat ik liever Belg dan Nederlander zou zijn. Sterker nog, dat ik mijzelf ervoor schaam om überhaupt Nederlander te zijn. Willem A. legt liever Trump in de watten, de grootste steun en toeverlaat van Netanyahu en zijn genocide. Hoe groot kan het contrast zijn? Gelukkig heb ik één troost, ik ben republikein. Scheelt toch weer een stuk schaamte.

In het bos

Zijn de wilde dieren, nou ja, wild? Het valt in Castricum allemaal wel mee met dat wilde. Een enkele vos in het duingebied die schichtig wegschiet als je geluk hebt maar dan houdt het wel op. De wolf heeft ons nog niet bereikt hier in Noord Holland.

Voor bramen is het op een enkele uitzondering na ook nog wat te vroeg en de duindoorn is ook maar op enkele plekken oranje gekleurd. Evengoed, het was prettig wandelen in het bos.

Knusper Puffreis

De knusper puffreis is op, volgens mij wordt het tijd dat we weer eens naar Duitsland gaan. Ik begin alvast aan een boodschappenlijstje.

Pierflits 22 juli

De zon, die zich inmiddels laat zien, verschool zich deze ochtend in eerste instantie achter een dun wolkendek.

Er staat een matige wind vanuit zee en de temperatuur is prettig om een wandeling te maken. Het is er nu nog rustig, ik kwam een handvol vissers tegen.

De pier is s’ochtends vroeg van de meeuwen. Eigenlijk vinden zijzelf dat de pier altijd van hen is en daar hebben ze wel gelijk in. Wij zijn als mens te gast, we gedragen onszelf er alleen niet altijd naar.

Verder deze ochtend niet veel bijzonderheden dan dat het prettig wandelen was, ik kan het u aanraden. Dus ik laat het hierbij, want met de verhuizing in het vooruitzicht heb ik nog veel te doen vandaag. Ik wens u allen een prettige dinsdag, als het even kan zonder volgescheten luiers.