Callantsoog

Foto’s: VihU

Het is mooi weer, dus we trekken massaal naar de kust. Omdat het nu nog kan. Deze foto’s zijn gisteren gemaakt.

Manneh bij de manneh

Op het terras zaten vier stellen aan een alcoholische versnapering. De mannen bij de mannen, de vrouwen bij de vrouwen. Aan het accent te horen kwamen ze uit het oosten des lands. Flarden van gesprek bereikten onze tafel. Over het binnenhalen van de oogst en dorpsfeesten.

De ober zag mij een plaatje schieten

Stoere kerels. De jonge ober kwam ons een ijskoude Affligem Wit 0,0% brengen en dacht er het zijne van terwijl de meeuwen de restanten lunch van de lege tafeltjes aan het roven waren.

Vandaag wordt het voor mij te warm, dus blijf ik binnen, voor alle binnenblijvers en uitgaanders een prettige zondag toegewenst!

Rabarreberrabarreber

Foto: VihU

KenjediespijkerbroekenmetvandiewijdepijpenenvandiezakkenopdevoorkantNoudiewilikdusaleenpaarjaarhebben,kijkikinhetrondzijnzenergensmeertekoopdusikdenkikgazezelfmaken.JadoevandiemaarviermetergeloofjetochnietNergensmeertekrijgengelukkigbeniknogalhandigmetdenaaimachineohjadieisookleukhewelergkreukgevoeligdenkikeenkeervoorwassenvoordatikdeschaarerinzetzegjedatkomtgoedhoor.

Ik ben met een klein project bezig tussen de verhuistoestanden door; niet praktisch toepasbare voodoo poppen. Nee, ik ga ze niet gebruiken voor voodoo. Ik ben niet zo van zwarte magie, ook omdat je dat namelijk vaak als een boomerang terugkrijgt. Ik houd het bij het witte. De poppen worden hier later ingezet bij toekomstige posts.

In ieder geval, één van de poppen krijgt een jurkje, dus ik naar de Stoffenloods in Heemskerk. Die zat vol met vrouwen. Vrouwen en stoffen, dat is dus een garantie voor een heel druk kippenhok! Wat een gekakel, ik wist niet wat mij overkwam.

Toen ik stond te kijken bij de donkere stoffen kreeg ik al snel de vraag of ik hulp nodig had van het enige mannelijke personeelslid wat daar rondliep. Die kale stille kop van mij moet als een baken van rust zijn overgekomen in die kolkende zee van stoffige dames. Toen ik hem uitleg gaf over waar ik mee bezig was werd hij helemaal enthousiast, “dus je zoekt een donkere beetje mysterieuze stof?” en begon meteen mee te zoeken.

Het gaat één van de twee stoffen op de foto worden. Of misschien wel allebei. Dat hangt af van hoe lief ik mijn moeder aan ga kijken want erg handig ben ik niet met naaimachines. Na de verhuizing moet ik daar maar eens tijd voor maken. Het lijkt mij handig als ik dat zelf kan. Slechter dan borduren kan het niet worden. Maar het verhaal over de aardbei die ik heb geprobeerd te borduren bewaar ik voor een andere keer beste lezer, want dat is weer een post op zich. Ik eens u een prettige woensdag, en mocht u een bezoek aan de Stoffenloods overwegen, neem oordoppen mee.