verhuizen

Afscheid en wijsheid

Gisterochtend stond ik hier. Tussen de Zaan en mijzelf een oude dijk en een slootje. Ergens op industrieterrein Noorderveld in Wormerveer. In mijn auto lagen twee antieke pc’s en een laptop, klaar voor recycling. Er zijn van die adressen waar je die veilig kan achterlaten in de wetenschap dat eventuele oude data gegevens niet een eigen leven gaan leiden. Wederom afscheid van een stuk verleden, iets waar verhuizen en opruimen van doorspekt is. Vandaag vindt de overdracht van ons oude huis in Beverwijk plaats en dan kunnen we de focus leggen op de toekomst in Heerhugowaard. Dat zullen we tussendoor in het stemhokje ook nog even doen, de focus leggen op de toekomst. En daarna hoop ik dat we het, zoals Bertjens gisteren zo mooi omschreef, weer wat rustiger krijgen. Op alle fronten behalve hier, tijd om weer wat leven te blazen in dit weblog. Ik wens alle lezers hier een fijne dag en veel wijsheid vandaag!

De Groeten #? waar zitten we ook alweer?

Met een appartement wat eind deze maand opgeleverd moet worden in Beverwijk pendelen we nog even heen en weer tussen twee adressen. Ik heb eigenlijk alleen bij Bertjens even bijgelezen in de tussentijd, bij de rest van uw schrijvers meld ik mij binnenkort weer. Druk, druk, druk, ik wens u allen een prettige dinsdag!

En een schone lei in gebruik nemen. We zijn er nog lang niet hier, maar we gaan de goede kant op. Een kleine impressie van mijn afwezige dagen hier, u begrijpt beste lezer. Het was en is nog even druk.

Odidokie!

Odido, waar we toch al niet tevreden over waren, heeft in onze laatste twee weken in Beverwijk weer rare fratsen aan de hand. Nadat we er zelfs twee keer over hebben gebeld, wel wifi, geen tv, wel internet. Ja we verhuizen, nee jullie verhuizen niet mee.

Uh? Laat maar, niet druk over maken, veel missen we toch niet. Bijkomend voordeel is dat we weer weten waarom we naar een andere provider overstappen in Heerhugowaard 😉

De Groeten #5

Ons appartement in Beverwijk is verkocht. Dat is prettig want dat betekent geen bezichtigingen meer dus kunnen we weer ingepakte verhuisdozen gaan opstapelen in de woonkamer. We hoeven geen rekening meer te houden met het uiterlijk. Dat is wat betreft wooncomfort ook prettig, niet meer het idee te hebben dat je in een toonzaal leeft die je continu in optimale conditie moet houden omdat er bezichtigingen kunnen plaats vinden.

Deze stap in de aankomende verhuizing hebben we in ieder geval ook genomen. Nog een kleine twee weken en dan krijgen we de sleutels van ons nieuwe huis in Heerhugowaard. Dat wordt de volgende stap. Ondertussen hebben we hebben hier nog even één en ander in te pakken. Waar is mijn plakbandapparaat?

De Groeten #4

Als je kleiner gaat wonen betekent verhuizen ook afscheid nemen van zaken. Er gaat bij inpakken veel door je handen. Spulletjes, foto’s, creatieve uitingen en daarmee ook de emoties die daar aan vast zitten. Gevoelsmatig sluit je sommige gebeurtenissen af en sommige neem je mee omdat je er kennelijk niet klaar mee bent. Daardoor zit er aan verhuizen een psychologische lading.

Japanners gaan daar over het algemeen anders mee om dan wij hier in het westen. Zij passen veelal minimalisme toe in hun dagelijks leven, in de overtuiging dat minder spullen in huis meer rust tussen je oren brengt. Dit is even kort door de bocht beste lezer, er zijn hele boeken over deze filosofie geschreven, maar ik moet zeggen, hoe langer ik in het proces van inpakken en opruimen zit, hoe gemakkelijker het mij afgaat om afstand te nemen van spullen. En daarmee dus ook van de er aan vast zittende emoties. Dat voelt bevrijdend en erg prettig.

Op mijn spirituele pad ben ik er achter gekomen dat ik sowieso iedere keer weer terugkom op het pad van zen en het esoterisch christendom. Jiu jitsu en boogschieten heb ik met veel plezier beoefend. En met name handboogschieten heb ik sinds de verhuisperiekelen stiekem weer op mijn “bucketlist” geschreven. Er zit namelijk een vereniging in Heerhugowaard en het lijkt mij prettig om weer op te pakken. Eerst maar eens verhuizen.

De Groeten #3

Foto-klaar maken van je appartement, zodat het te koop kan worden gezet op internet betekent tegenwoordig dat je zo ongeveer de helft van je meubelen en andere zaken ergens in opslag moet zetten. Het moet zo leeg mogelijk en zeker niet te persoonlijk zijn.

Eigenlijk moet men het idee hebben dat er niemand woont, denk ik dan. Vreemd, want iedere potentiële koper of kijker weet dat het niet zo is. “Dan kunnen ze het invullen naar eigen idee” zei onze verkopende makelaar. Kunnen ze tegenwoordig niet meer door een woning “heenkijken?” denk ik dan weer. Of heerst er wellicht een gebrek aan fantasie? Maar goed, wat doe je dan met je goeie gedrag? Juist, inpakken maar.

Vandaag komen de verhuizers een deel ophalen om in opslag te zetten. Sommige ruimten van het appartement klinken al hol, dus we gaan de goede kant waarschijnlijk op.

De Groeten #2

De kringloopwinkel zit vol. Zo vol dat ze in Heemskerk inmiddels bloednerveus worden als je iets komt brengen. De afgiftebalie van Rataplan, zoals de kringloopwinkel daar heet, zit vast aan de opslaghal. Die kijk je dus in als je aan de balie staat. En eerlijk is eerlijk, als je dat ziet kan je alleen maar concluderen dat Malle Pietje een amateurtje was. Die hal barst inderdaad uit zijn voegen.

Gisteren haalden ze op afspraak een aantal kleine meubelstukken bij ons op. Twee gemoedelijke mannen die al snel concludeerden dat het spul er allemaal netjes uitzag en het zonder problemen meenamen. Een groot verschil met de laatste keer toen ik zelf wat kwam brengen en een ietwat overspannen baliemedewerker mij zo’n beetje verbood om überhaupt de achterklep van mijn auto te openen. Het kan verkeren.

Die overvolle kringloopwinkels schijnen een landelijk luxe probleem te zijn. Ik zag laatst op het journaal dat één van de winkels een ludieke aktie had verzonnen. Voor één euro kon je een volgestopte verrassings-bananendoos ophalen. Ze vlogen weg! Daarmee loop je alleen wel weer het risico dat de spulletjes weer retour komen of alsnog op de vuilnishoop belanden.

Aangezien we kleiner gaan wonen hebben we inmiddels alweer wat klein spul klaar staan. Het zal mij benieuwen of we dat nog kwijt gaan raken bij de kringloop.

De Groeten #1

Verhuizen staat op plek 32 in de top 100 van stressvolle gebeurtenissen die je kan meemaken in een mensenleven. Het regelen van een hypotheek staat op nummer 20. Dat zegt wel iets over de wetgeving en financiële wereld als het om hypotheken gaat. Het wordt ons niet gemakkelijk gemaakt beste lezer, ik merk dat ik er zo af en toe wat onrustig van wordt.

In ieder geval, het gaat allemaal de goede kant op en inmiddels zijn we druk bezig met de voorbereidingen voor de verkoop van ons huidige huis. Naast verhuizen ook weer een behoorlijke klus op zich.

De komende twee á drie maanden zullen hier mede in het teken staan van onze verhuizing dus vind ik het tijd voor een serie posts onder de titel “De Groeten”. Ik ga er geen aparte categorie voor aanmaken want als het goed is zijn ze van tijdelijke aard. Kunt u lekker een beetje meestressen, of beter nog meelachen. En het heeft als voordeel dat familie, die hier wel lezen maar niet reageren (en dat is geen verwijt), ook meteen weer een beetje op de hoogte zijn van het reilen en zeilen. U kunt ze terug vinden onder de aantekeningen. Wens ik u allen verder een prettige dinsdag, tot later.

Geslaagd!

Met een 9,5 voor mijn scriptie, ik moest twee keer kijken en mijzelf even knijpen maar het staat er toch echt. Ik zit momenteel tussen de verhuisdozen, het lijkt er op dat ik mijn studieboeken nu ook in kan pakken. Nu even voorbereiden op de verhuizing en een korte vakantie, daarna op zoek naar een geschikte werkgever in de verslavingszorg. Ik heb er alle vertrouwen in dat het gaat lukken.