
Even bankhangen met z’n twee. Vooral Ruben is daar erg goed in. Ik sta altijd te snel op wat hem betreft.

Even bankhangen met z’n twee. Vooral Ruben is daar erg goed in. Ik sta altijd te snel op wat hem betreft.

Rond 03:00 uur heb ik meestal een kleine onderbreking in mijn slaap. En dan ga ik er even uit. Dat ervaar ik niet als hinderlijk, kenbaar zit het in mijn ritme. Bovendien heb ik wel wat met de nacht en ben ik niet zo bang aangelegd in het donker. Hoewel, donker? Dat is een relatief begrip in onze woonomgeving. Neem nou onze bijgaande woonkamer. Er komt zoveel licht van buiten dat je eigenlijk zonder de verlichting aan te doen je weg kan vinden. Even Ruben zoeken voor een aai. Misschien wil onze rooie rakker nog wel even buiten een beetje nachtbraken. Daar zijn katten over het algemeen niet vies van en zeker Ruben niet. Als mijn rol als nachtportier is uitgespeeld zoek ik mijn mandje weer op. Fijne nacht nog, wij zien elkaar weer in het ochtendgloren.

Het huishouden roept. Voor het stofzuigen even de dekens op de bank opvouwen. En als je vervolgens in de woonkamer terug komt met de stofzuiger je kat op de bank aantreffen, bovenop de stapel. Als de kat op de erwt. Jammer voor Ruben dat de stofzuiger aan ging. Die twee zijn geen vrienden.

Het zal Ruben worst wezen (Worst? Hoorde ik daar worst?). Voor Ruben is het iedere dag dierendag. En zo hoort het ook.

Vastgelegd, het gesprek tussen Ruben en mij in de keuken. U ziet, dat ging over serieuze zaken. Mijn ervaring, praat tegen je huisdier en zij praten terug. Het kan zijn dat je volkomen langs elkaar heen aan het ouwehoeren bent, maar er is iets van communicatie.

Zoals u aan dit portret van mij, net gemaakt door Monique, kunt zien beste lezer, houd ik mij aan het advies van Ruben. Ik heb uiteraard geen staart, dus alleen mijn vinger beweegt momenteel. Het is op deze manier wel uit te houden.


Als ik had geweten waar het pad ons naartoe zou leiden had ik misschien nog eens achter mijn oren gekrabt toen ik je in huis nam vriend. We hebben samen heel wat verhuisdozen voorbij zien komen. Maar nu je wat ouder aan het worden bent, zitten we gelukkig in rustiger vaarwater. En heb je van Monique zelfs de titel “verwenkat” gekregen. Iets waar je duidelijk geen problemen mee hebt. En terecht, liquid snacky maar doen dan?
En Ruben zit ook niet stil

Ruben van Rooijen, onze kat, lag afgelopen woensdag weer eens overhoop met zijn aartsrivaal Witje. Op leven en dood. De haren vlogen in het rond. Monique kon ze nauwelijks uit elkaar krijgen. Hij leek er redelijk uit te zijn gekomen maar deze ochtend hinkte hij in ene en tilde zijn linker voorpoot steeds op, Ruben had duidelijk pijn. Gelukkig konden we snel terecht bij de dierenarts in Velserbroek. Een bijtwond, de pus kwam eruit. We zijn uitstekend geholpen. Twee injecties en een antibioticakuur verder zijn we inmiddels weer thuis met die schooier. De pijnstilling werkt goed. Tarief van Ruben: 1 plak ham. Tarief van de dierenarts: daar gaan we het hier maar niet over hebben. Ik heb wel een goede tip, als je een goed salaris wilt verdienen, wordt dierenarts.
