museum – Vluchtstrook in het Universum

Teylers

Om te voorkomen dat we alleen maar opruimen, inpakken en schoonmaken zijn we er vandaag even tussenuit gepiept naar het Teyler Museum in Haarlem.

Het museum heeft momenteel geen aparte expositie en de grootste vakantiedrukte is voorbij dus het was redelijk rustig voor museumbegrippen.

Een bezoek aan Teylers is altijd de moeite waard, al zou het alleen maar om het pand gaan wat prachtig is gerestaureerd.

Mijn oog viel op een schilderij waarvan ik er nog niet helemaal uit ben of we er mee in het ootje worden genomen als bezoeker.

Bovenstaande schilderij lijkt eerder gebaseerd op een geraamte van een Pokémon-wezen dan een serieus antiek botanisch schilderij. Ik durf te wedden dat die Haarlemse suppoosten stiekem in een deuk liggen bij de serieuze gezichten die we trekken bij het bestuderen. Maar misschien beledig ik nu postuum een serieuze bioloog, waarvoor bij deze mijn excuses.

Het was in ieder geval een geslaagd uitje. Net als Teylers is Haarlem eigenlijk ook altijd goed om doorheen te lopen. Ik wens u nog een prettige zondag beste lezer.

Ter land,

ter zee, en in de lucht. Maar bij dit motorblok van een vliegtuig ging het waarschijnlijk andersom, ter lucht, ter zee en op het land. Dit motorblok, of wat er van over is ligt in het juttersgedeelte van Kaap Skil. Op de foto gezet omdat ik er een gezicht in zie. Ik zal het resultaat in inkt op papier later met u delen beste lezer.

Museum hattrick Haarlem

Omdat ik momenteel in de gelegenheid ben om door de week musea te bezoeken, hebben we er gisteren in Haarlem drie bezocht. Zo haal je die museum jaarkaart er wel uit. Het was overal heerlijk rustig. Het fijne van deze musea is ook nog eens dat ze vrij dicht bij elkaar liggen in het centrum van de stad.

Gunstig, want in de weekeinden kan je er vaak over de hoofden lopen. In het Verwey museum tref je een aardig stuk aan over de geschiedenis van Haarlem. Er hingen wat weinig schilderijen van Verwey zelf, dat viel tegen. In het Teylers museum vind ik zelf de afdeling met oude wetenschappelijke instrumenten heel leuk. Het prachtige gebouw zelf is trouwens al een bezoek waard.

Voor oude meesters kan je terecht in het Frans Hals museum. Daar viel ons op dat bezoekers met audio begeleiding heel erg zenuwachtig worden voor schilderijen omdat ze geen detail willen missen. Met zo’n speakertje aan hun oor staan ze als vlooien heen en weer te bewegen voor het doek. Vermakelijk die zelf opgelegde nerveusiteit. Wij laten de audio in musea liever voor wat hij is. Wellicht missen we wat details, de nerveusiteit in ieder geval niet.

Haringen

Soms kom je in een museum en dan is het er zo druk dat je begrijpt waarom er in musea soms met een tijdslot wordt gewerkt. Dat hadden ze in museum Voorlinden in Wassenaar bij de tentoonstelling met werk van Anselm Kiefer ook moeten doen. Gisteren was het er zo druk dat ik het het gevoel kreeg een haring in een ton te zijn.

Dus terwijl ik een foto probeer te maken van een schilderij loopt één of andere ouwe tang voorlangs terwijl ze aan het gifkikkeren is dat iedereen maar foto’s loopt te maken. Waarop ik droog als antwoord gaf dat anderen daar dan weer doorheen lopen. Alsof ik er wat aan kan doen dat het zo druk is. U begrijpt beste lezer, bij sommige bezoekers zat de sfeer er goed in. Dat gaf mij wel het idee om fotograverende bezoekers op de plaat te zetten. Zoals u ziet is dat beter gelukt dan foto’s maken van de schilderijen.

*De haringen, uitje erbij?* *Zuur was er al.*

In ieder geval, het werk van Kiefer is prachtig. Voor zover we het hebben kunnen zien. De mopperende haringen waren wat minder, dus we zijn nog maar even naar Scheveningen gereden om uit te waaien. Waarover later meer, fijne zondag!

Singer Laren

Mijn hemel, wat een drukte. We zijn even naar het Singer Laren museum geweest en waren niet de enigen met dat idee.

Met zoveel bezoekers wordt het ook wel weer aardig om mensen te bekijken in het museum. Ze komen in alle soorten en maten.

Sommigen zouden model kunnen staan voor een nieuw schilderij!

Foto’s: VihU