Risicogebied

Screenshot: Rodi

Sinds afgelopen donderdag leef ik in een risicogebied. Het zal de oplettende lezer niet ontgaan zijn, Beverwijk en Heemskerk zijn gebombardeerd tot veiligheidsrisicogebied. Het nieuws, van publieke omroep tot commerciëlen hebben er de afgelopen dagen aardig wat aandacht aan besteed.

De zogenaamde “martelfilmpjes” op internet waarover de Telegraaf het heeft heb ik niet gezien. Ik ga ze niet opzoeken ook. Deze krant die iedere dag weer vol staat met opgeblazen superlatieven moeten we sowieso met een grote korrel zout nemen. Ik heb begrepen dat justitie slechts één van deze filmpjes als “echt” kan bestempelen, over de rest kan men dat niet bepalen. Wat is het nut om naar filmpjes te gaan zitten kijken waarvan je niet eens weet of het echt nieuws is?

Op straat merk ik hier niets. Geen enge toestanden, geen dreiging, geen enge mannetjes of vrouwtjes, het leven gaat gewoon door. Zelfs geen politieauto’s die extra rondjes rijden. De gemeente heeft extra maatregelen genomen? Wellicht, niets van gemerkt.

Wat ik wel zie is dat mensen elkaar op straat en op internet helemaal gek aan het maken zijn en dat de media dit behoorlijk aan het voeden zijn. Angst zaaien om, tja, waarom eigenlijk? Er zal gerust wel iets aan de hand zijn. Twee groepen jongeren die met behulp van AI het voorbeeld van de Telegraaf volgen en de situatie buiten proporties aan het opblazen zijn om een kermisrelletje. Kermisrelletjes zoals ze in heel Noord Holland voorkomen, al generaties lang. Iedereen weet dat je er tegenaan kan lopen als je op een laat tijdstip naar een kermis gaat omdat alcohol en drugsgebruik weer eens uit de hand zijn gelopen.

Twee groepen apen slingeren stront naar elkaar vanaf de ene rots naar de andere en dat moet heel Nederland weten. Mijn God, zullen we het hele gebeuren maar weer even in de juiste context plaatsen en elkaar gewoon met rust laten? Ik dank u.

Sportverdwazing

Screenshot: Hart van Nederland

Aanschouw het gezicht van voetbal. En nu even geen grapjes maken over het feit dat de man er om heeft gevraagd door PSV fan te zijn beste lezers.

Ik heb hier al eerder gemeld dat ik een hekel heb aan competitie, dat maakt mij niet geschikt voor de meeste vormen van sport. En hoewel ik zelf tot in mijn tienertijd heb gevoetbald ben ik zeker die vorm van sport al jaren zat. Niet vanwege het spel op zich, maar wel om de waanzin er omheen.

Dit is daar wederom een typisch voorbeeld van. Deze week waren we ook nog even getuigen van de rellen in het buitenland rondom de finale van de Champions League. De waslijst van wantoestanden rondom voetbal blijft maar groeien.

Justitie en de zorg draaien weer overuren en kosten samen met het vandalisme de belastingbetaler karrevrachten vol geld. Het wordt tijd dat de voetbalclubs daar zelf voor op gaan draaien. Het argument dat “zoveel mensen van voetbal genieten” betekent mijn inziens niet dat de rest van Nederland zonder verdwazing daarvoor op moet draaien.

En dan gaat Telstar hier in de buurt straks eredivisie spelen. Ik houdt mijn hart vast.

Troosteloos IJmuiden

Foto: VihU

Slecht onderhouden driehoog staat her en der in de steigers. Te lang uitgesteld onderhoud is eigenlijk overal nodig. Met je ogen een beetje dichtgeknepen waan je jezelf in Oost Duitsland. Ergens in de jaren vijftig, zestig, als je de reclame een beetje door de vingers ziet. Dat dichtknijpen en door de vingers zien heeft justitie ook jarenlang gedaan. Drugsbendes maken hierdoor de dienst uit op straat sinds de Hell’s Angels zijn verdwenen. Denk om je portemonnee in het centrum. En denk vooral ook aan jezelf, in troosteloos IJmuiden.

Foto’s: VihU