Risicogebied

Screenshot: Rodi

Sinds afgelopen donderdag leef ik in een risicogebied. Het zal de oplettende lezer niet ontgaan zijn, Beverwijk en Heemskerk zijn gebombardeerd tot veiligheidsrisicogebied. Het nieuws, van publieke omroep tot commerciëlen hebben er de afgelopen dagen aardig wat aandacht aan besteed.

De zogenaamde “martelfilmpjes” op internet waarover de Telegraaf het heeft heb ik niet gezien. Ik ga ze niet opzoeken ook. Deze krant die iedere dag weer vol staat met opgeblazen superlatieven moeten we sowieso met een grote korrel zout nemen. Ik heb begrepen dat justitie slechts één van deze filmpjes als “echt” kan bestempelen, over de rest kan men dat niet bepalen. Wat is het nut om naar filmpjes te gaan zitten kijken waarvan je niet eens weet of het echt nieuws is?

Op straat merk ik hier niets. Geen enge toestanden, geen dreiging, geen enge mannetjes of vrouwtjes, het leven gaat gewoon door. Zelfs geen politieauto’s die extra rondjes rijden. De gemeente heeft extra maatregelen genomen? Wellicht, niets van gemerkt.

Wat ik wel zie is dat mensen elkaar op straat en op internet helemaal gek aan het maken zijn en dat de media dit behoorlijk aan het voeden zijn. Angst zaaien om, tja, waarom eigenlijk? Er zal gerust wel iets aan de hand zijn. Twee groepen jongeren die met behulp van AI het voorbeeld van de Telegraaf volgen en de situatie buiten proporties aan het opblazen zijn om een kermisrelletje. Kermisrelletjes zoals ze in heel Noord Holland voorkomen, al generaties lang. Iedereen weet dat je er tegenaan kan lopen als je op een laat tijdstip naar een kermis gaat omdat alcohol en drugsgebruik weer eens uit de hand zijn gelopen.

Twee groepen apen slingeren stront naar elkaar vanaf de ene rots naar de andere en dat moet heel Nederland weten. Mijn God, zullen we het hele gebeuren maar weer even in de juiste context plaatsen en elkaar gewoon met rust laten? Ik dank u.

Luie krent

Als het om verslaving gaat zullen de oplettende lezers onder ons inmiddels de conclusie hebben getrokken dat naast de opkomende, veelal synthetische drugs, ook verslavingsgedrag explosief aan het toenemen is. Je hoeft maar om je heen te kijken om daar de resultaten van te zien. Vooral de jongere generaties lijken vastgeplakt te zitten aan hun telefoon, maar vlak de ouderen inmiddels ook niet uit als het om “schermen” gaat. Internetgerelateerde verslavingen, ik ben bang dat de risicogroep in de nabije toekomst alleen maar groter wordt. Dus hup, niet te lang scrollen hier op de Vluchtstrook vandaag, van die luie krent af, wandelschoenen aan en naar buiten, stelletje luie opdonders! En voor straks een prettig weekend!

Draken

Foto: DessinDestin

Wonende achter een supermarkt zie ik iedere dag een bont gezelschap door onze straat lopen en rijden. En met name jongeren kunnen daar nogal luidruchtig bij aanwezig zijn. Naar elkaar schreeuwend om niets vervuilen ze de boel, want de aanwezige vuilnisbakken worden stelselmatig genegeerd.

Zoals ik hier eerder heb geschreven heb ik wat betreft bepaalde zaken kenbaar een conservatieve inslag. Opvoeding is één van die zaken. Mijn dochter hoefde het niet te proberen om te schreeuwen op straat, dan kon ze binnen komen spelen. Wat er leuk aan is om je net aangeschafte flesje frisdrank tien meter de lucht in te gooien en op straat te laten knallen snap ik ook niet helemaal.

Inmiddels heb ik een fors aantal artikelen gelezen over opvoeding in diverse media. In het kort komen de conclusies redelijk met elkaar overeen. Tegenwoordig willen mensen wel de kinderen maar niet de opvoeding. Ze willen er geen moeite of tijd in moeten steken. Dat verklaart in ieder geval het gedrag van veel snotneuzen die ik hier op straat zie zwerven. Deze generatie ouders creëren draken van kinderen.

Met een echtgenote die werkzaam is in de buitenschoolse opvang zijn er gelukkig nog verhalen waardoor je nog enigzins hoop houdt op de toekomst. Maar over het algemeen zou je met regelmaat een paar van die koters met liefde in de afvalbak frommelen.

Waan

Foto: VihU

De waan regeert. Het vindt in deze tijd een goede voedingsbodem. Er zijn helpende handen genoeg en hulpmiddelen zijn alom aanwezig. De snelheid van ontwikkeling is nu al voor veel jongeren teveel. Die grijpen vervolgens naar vluchtmiddelen waardoor ze de weg nog meer kwijt raken. De mens rent zichzelf voorbij in een zelf ontwikkelde wedloop. Die vervolgens op veel vlakken volstrekt zinloos blijkt zijn. Omdat de handrem niet functioneert blijft de vangrail over. Boem is ho. Hopelijk valt er van het schroot nog iets te fabriceren.