inboedel – Vluchtstrook in het Universum

De Groeten #3

Foto-klaar maken van je appartement, zodat het te koop kan worden gezet op internet betekent tegenwoordig dat je zo ongeveer de helft van je meubelen en andere zaken ergens in opslag moet zetten. Het moet zo leeg mogelijk en zeker niet te persoonlijk zijn.

Eigenlijk moet men het idee hebben dat er niemand woont, denk ik dan. Vreemd, want iedere potentiële koper of kijker weet dat het niet zo is. “Dan kunnen ze het invullen naar eigen idee” zei onze verkopende makelaar. Kunnen ze tegenwoordig niet meer door een woning “heenkijken?” denk ik dan weer. Of heerst er wellicht een gebrek aan fantasie? Maar goed, wat doe je dan met je goeie gedrag? Juist, inpakken maar.

Vandaag komen de verhuizers een deel ophalen om in opslag te zetten. Sommige ruimten van het appartement klinken al hol, dus we gaan de goede kant waarschijnlijk op.

Uit- inboedel

Nou woon ik in een buurt waarbij je nog wel eens iets tegenkomt op straat. In de zin van “gooi de zooi maar naar buiten, een ander ruimt het wel op”. Maar een compleet interieur waarbij het serviesgoed nog op tafel staat vestigd deze ochtend toch wel het record. Dat ben ik nog niet eerder tegengekomen. Je afval niet scheiden en gewoon maar op straat pleuren is natuurlijk de gemakkelijkste weg. Het is niet netjes, maar ik wil toch voorzichtig zijn om dit te veroordelen. Toen ik er omheen liep bekroop mij het gevoel dat hier wel eens een heel triest verhaal achter kan schuilen.