De antibiotica slaat aan bij mijn vader, dus die gaat vooralsnog langzaam de goede kant op. Nou maar hopen dat de vooruitgang zich doorzet.
In het revalidatiecentrum is een cafetaria gevestigd. Ik liep daar tijdens ons bezoek vanmiddag even naar toe om koffie te halen. Om de rest van het bezoek de kaart te kunnen laten zien heb ik ze even op de foto gezet. Let eens op de prijzen. Het kan dus wel degelijk voor een redelijke prijs in de horeca!
Laatst ben ik tijdens een wandeling even een Febo binnen gelopen met trek in een snack, maar na het zien van de prijzen direct weer uitgelopen. Daar betaal je meer dan het dubbele voor een (kleine!) patat met mayonaise dan in het revalidatiecentrum. Tot zover het geneuzel over stijgende frietprijzen omdat de aardappel duur betaald zou worden.
En zo zijn ze weer verdwenen! Hans Klok effect in Brafoer te Beverwijk. De koffie is er goed, maar duur. En kijk uit daar, want voor je het weet ben je verdwenen.
De pier was nog afgesloten vanochtend. Naar mijn mening kon het hek wel open, zo hard waait het namelijk niet meer deze ochtend. Ik had echter geen zin in een eventuele prent aan mijn broek, dus ben ik terug naar Wijk aan Zee gereden.
Gesloten
Omdat de benen erom vroegen, moesten ze gestrekt worden en dat moest dan maar gebeuren om de dorpsweide heen. Dat was geen straf, ook in Wijk aan Zee is het op de vroege ochtend prettig om te wandelen.
Dorpsweide
Een badplaats in de herfst krijgt altijd iets druilerigs, iets van vergane glorie. Het hoogseizoen is afgelopen dus moet de horeca het hebben van de mooie nazomerweekeinden, die steeds schaarser zullen worden naar de winter toe.
Het ijs is op, friet is er nog wel…
Ik houd wel van die najaarssfeer aan de kust. Geen grote drukte meer, er daalt een zekere rust over het dorp. Het najaarslicht zorgt voor de rest.
Zonsopgang
Ik laat de vrijdag met deze kleine impressie verder aan u beste lezer. Ik wens u fijne dag en voor straks een nog beter weekend.
Vanochtend heb ik mijn ochtendwandeling verplaatst naar de omgeving van Wijk aan Zee. Deze badplaats heeft in veel opzichten een hoge “vergane glorie” uitstraling. Daarin doet het niet onder voor Beverwijk, dat heeft namelijk precies het zelfde.
Anno 1908
In de zomer bestaat de bevolking voornamelijk uit veelal Duitse toeristen, Poolse gastarbeiders, de plaatselijke inteelt en dagjesmensen die de kust bezoeken. Daar scharrelen een paar mensen tussendoor die zichzelf kunstenaar of muzikant noemen. Kortom een bont gezelschap van allerlei pluimage.
Dorpsweide
Het dorp is de laatste tijd voornamelijk in het nieuws vanwege de door Tata Steel verziekte luchtkwaliteit. Het heeft de plaatselijke bevolking in twee gedeeld. Het ene deel bagataliseerd de problemen, meestal omdat ze bij Tata werken en er dus financiëel afhankelijk van zijn. Het andere deel maakt zich daadwerkelijk zorgen over de volksgezondheid en het milieu.
Kerk met op de achtergrond Tata Steel
De tweedeling zorgt ervoor dat er behoorlijk met modder wordt gegooid over en weer. Dat speelt zich met name op internet af. Toen ik zelf nog op Facebook zat was dat voor mij een reden om uit de groepen van Beverwijk en Wijk aan Zee te stappen. Doodsverwensingen zijn namelijk aan de orde van de dag. Tot zover “social” media.
Apedrankje
Desondanks vind ik het een leuk dorp om zeker in de zomer zo af en toe eens door te lopen. Er wordt s’ochtends vroeg in het Pools gebabbelt bij de bushalte en de krantenjongen fietst voorbij. Horecapersoneel haast zich op de fiets naar het werk en een enkeling laat zijn hond uit terwijl de toeristen nog op één oor liggen.
Hotel Opduin
Het sterkste punt van Wijk aan Zee is en blijft natuurlijk altijd de zee. Als die er niet was had ik er om eerlijk te zijn niet veel te zoeken.
Zeegang
Ik eindig een rondje door het dorp dan ook steevast met een stuk langs het strand. De bewoners van de strandhuisjes zijn er zo vroeg nog niet of zijn nog aan het slapen. Overnachten mag eigenlijk niet in de huisjes, maar ach, u weet wel hoe dat gaat, zie ze maar eens tegen te houden.
Noordzee
Het zorgt in ieder geval voor een goed begin van de dag. Ik wens u een fijne maandag beste lezer, geniet er van, het weer zit vooralsnog mee.
Lopend door Zaandam vanmiddag, komen we op een afvalcontainer dit rode paar tegen. Vlak bij de Dam, zeg maar het uitgaanscentrum met de meeste horeca. Dan vraag ik mijzelf toch af wat het verhaal achter deze schoenen is? En wat het verhaal is van degene die op kousenvoetjes thuis is gekomen? Ga dat maar eens uitleggen. Waar zijn je stoute schoenen gebleven?
Vluchtstrook in het Universum 