Ik werk in de grafische industrie en kan mij nog de vroege discussies herinneren over het gebruik van Photoshop op foto’s van modellen. Perfecte plaatjes “schilderen” en de trauma’s van vooral jonge vrouwen die daardoor kunnen ontstaan. Onbereikbare schoonheidsidealen. En hoewel we steeds meer modellen zien met een kilootje meer zijn we er nog lang niet. Ikzelf zie juist schoonheid in imperfectie en houd niet van keurslijven. Perfectie is vreselijk saai, wees blij met wie je bent.
Geen podcast
Stel dat je gaat vissen en brood meeneemt als aas. En stel dat je dat brood in je fietsmand laat zitten terwijl je een boodschap doet. Dan ken ik 5 gevederde zwarte vriendjes die daar wel raad mee weten! De jonge eigenaar was een beetje boos dat ik er een foto van maakte en ze niet wegjoeg. Misschien heeft hij wel een beetje gelijk. Maar ik vond het tafereel zo aandoenlijk dat ik ze niet wilde storen.
Geen halve maatregelen!
Als je in de bergen van Asturië aan het wandelen bent, kan het zomaar zijn dat je in ene gezelschap hebt. Hij loopt een eindje met je mee zonder iets te zeggen. Dat hoeft ook niet. Een gesprek is niet nodig want hij voelt ook zonder woorden aan als goed gezelschap. Zo plotseling als hij er was stopt hij ineens met lopen. Langs de weg staand staart hij je na terwijl je doorloopt. Als je een paar kilometer verder bent vraag je jezelf in ene af of hij er eigenlijk wel was, of dat je met een zinsbegoocheling te maken had. Wie zal het zeggen?
Als dat ze je vragen mee te gaan naar een festival. En daar eenmaal aangekomen jezelf afvragen waarom je er eigenlijk bent. Een beetje die houding.
Je weet wat goed voor je is. Waardoor je jezelf beter gaat voelen. Maar toch doe je het niet. En waarom? Dat ga ik anders doen. Om te beginnen met mediteren. Daarna komt de rest wel.
Vluchtstrook in het Universum 