In 1988 bezocht ik Pinkpop. In die tijd was dat nog een festival van één dag, daar had ik ook wel genoeg aan. Het jaar daarop bezocht ik Torhout in België, dat festival heette toen nog Torhout-Werchter in plaats van Rock Werchter. Duurde ook niet langer dan een dag. Heel veel festivals waren er in de jaren tachtig nog niet, het waren speciale gelegenheden en dat maakte ze extra spannend. Ervaringen om nooit te vergeten.
Inmiddels hebben festivals een ware vlucht genomen. Je kan het zo gek niet bedenken of er wordt wel een festival omheen georganiseerd. Mijn wenkbrouwen trokken dan ook enigzins op toen ik bij NH-Nieuws een klaagzang tegenkwam vanuit de omgeving Alkmaar over het gebrek aan festivals.
Blijkbaar is een gedeelte van “den mensch” dermate diep gezonken dat ze zich zonder niet meer kunnen vermaken. Dat is eigenlijk wel een trieste ontwikkeling. Entertainment moet aangereikt worden want men kan er zelf niet meer voor zorgen. Dat is wat mij betreft een vorm van creatieve armoede. Of zou het te maken hebben met het feit dat het nooit genoeg is? Tevreden kunnen zijn met wat je hebt lijkt namelijk ook steeds zeldzamer te worden.
Dat lijkt mij een aardig onderwerp voor een aparte post; “meer”. Alles moet groeien en meer, de economie, geld, vermaak. “Meer” wordt nog eens onze ondergang. Maar voor het zover is verwacht ik natuurlijk wel dat jullie allemaal kaarten kopen voor het “Meerfestival” wat ik ga organiseren, dat lijkt mij een mooi thema!
Vluchtstrook in het Universum 