Wijk aan Zee

Zonsopgang in het stranddorp

Vanochtend heb ik mijn ochtendwandeling verplaatst naar de omgeving van Wijk aan Zee. Deze badplaats heeft in veel opzichten een hoge “vergane glorie” uitstraling. Daarin doet het niet onder voor Beverwijk, dat heeft namelijk precies het zelfde.

Anno 1908

In de zomer bestaat de bevolking voornamelijk uit veelal Duitse toeristen, Poolse gastarbeiders, de plaatselijke inteelt en dagjesmensen die de kust bezoeken. Daar scharrelen een paar mensen tussendoor die zichzelf kunstenaar of muzikant noemen. Kortom een bont gezelschap van allerlei pluimage.

Dorpsweide

Het dorp is de laatste tijd voornamelijk in het nieuws vanwege de door Tata Steel verziekte luchtkwaliteit. Het heeft de plaatselijke bevolking in twee gedeeld. Het ene deel bagataliseerd de problemen, meestal omdat ze bij Tata werken en er dus financiëel afhankelijk van zijn. Het andere deel maakt zich daadwerkelijk zorgen over de volksgezondheid en het milieu.

Kerk met op de achtergrond Tata Steel

De tweedeling zorgt ervoor dat er behoorlijk met modder wordt gegooid over en weer. Dat speelt zich met name op internet af. Toen ik zelf nog op Facebook zat was dat voor mij een reden om uit de groepen van Beverwijk en Wijk aan Zee te stappen. Doodsverwensingen zijn namelijk aan de orde van de dag. Tot zover “social” media.

Apedrankje

Desondanks vind ik het een leuk dorp om zeker in de zomer zo af en toe eens door te lopen. Er wordt s’ochtends vroeg in het Pools gebabbelt bij de bushalte en de krantenjongen fietst voorbij. Horecapersoneel haast zich op de fiets naar het werk en een enkeling laat zijn hond uit terwijl de toeristen nog op één oor liggen.

Hotel Opduin

Het sterkste punt van Wijk aan Zee is en blijft natuurlijk altijd de zee. Als die er niet was had ik er om eerlijk te zijn niet veel te zoeken.

Zeegang

Ik eindig een rondje door het dorp dan ook steevast met een stuk langs het strand. De bewoners van de strandhuisjes zijn er zo vroeg nog niet of zijn nog aan het slapen. Overnachten mag eigenlijk niet in de huisjes, maar ach, u weet wel hoe dat gaat, zie ze maar eens tegen te houden.

Noordzee

Het zorgt in ieder geval voor een goed begin van de dag. Ik wens u een fijne maandag beste lezer, geniet er van, het weer zit vooralsnog mee.

Stahlhelm

Illustratie: DessinDestin

Soms zijn een paar penseelstreken genoeg om een plaatje af te krijgen. Bovenstaande is daar een voorbeeld van, als je er meer aan toe zou voegen kan je het alleen maar verprutsen. “Ostfront” heb ik het genoemd. Hierin komt mijn fascinatie voor de Duitse stahlhelm naar voren. Op de één of andere manier heb ik van jongs af aan de vormgeving van die helm altijd erg mooi gevonden. En daar ben ik de enige niet in. Als je de helmen van de brandweer in New York bekijkt zijn die vrijwel exact hetzelfde, maar dan met een extra flap aan de achterzijde. Want ook in de praktische zin heeft dit model zijn nut bewezen. Over smaak valt niet te twisten zegt men. Niet alles wat uit Duitsland kwam in die periode is wat mij betreft per definitie fout. Ik heb nog wel eens gekeken voor een origineel. Niet om te dragen uiteraard, maar voor in de kast. Ze zijn als “antiek” nog wel eens verkrijgbaar, maar wat mij betreft veel te duur. Onder de € 1.000,00 hoef je voor een beetje gaaf exemplaar niet te zoeken. Er zitten grenzen aan mijn liefde voor Duitse vormgeving. Uit welke periode dan ook.

Gebakkraam

Foto: VihU

We zitten weer in de maand van de ballen, bollen en bommen dus duiken overal de gebakkramen weer op. Vraag ik mij toch af waar die de rest van het jaar blijven? In ieder geval, het is jammer dat het altijd Hollandse zijn. Wat mijn smaakpapillen betreft zouden die graag ook eens een Belgische of Duitse kraam verwelkomen. Gat in de markt volgens mij. Bollen met gaten, dat zijn meer donuts? Nah, laat die Amerikaanse kramen maar zitten.