De Groeten #3

Plantage, dat is hier om de hoek

Foto-klaar maken van je appartement, zodat het te koop kan worden gezet op internet betekent tegenwoordig dat je zo ongeveer de helft van je meubelen en andere zaken ergens in opslag moet zetten. Het moet zo leeg mogelijk en zeker niet te persoonlijk zijn.

Eigenlijk moet men het idee hebben dat er niemand woont, denk ik dan. Vreemd, want iedere potentiële koper of kijker weet dat het niet zo is. “Dan kunnen ze het invullen naar eigen idee” zei onze verkopende makelaar. Kunnen ze tegenwoordig niet meer door een woning “heenkijken?” denk ik dan weer. Of heerst er wellicht een gebrek aan fantasie? Maar goed, wat doe je dan met je goeie gedrag? Juist, inpakken maar.

De groeiende berg dozen

Vandaag komen de verhuizers een deel ophalen om in opslag te zetten. Sommige ruimten van het appartement klinken al hol, dus we gaan de goede kant waarschijnlijk op.

Grote doos

Foto: VihU

Drukkerijen die het nog wel goed doen zijn de drukkerijen die verzendverpakkingen maken. We bestellen heel wat af via internet met elkaar, en al die bestellingen moeten worden verstuurd in een verpakking, meestal dozen. Zeker in deze maand draaien pakketbezorgers overuren. Wat mij wel opvalt is dat veel van die verpakkingen nogal groot zijn ten opzichte van de inhoud. Dat je niet voor ieder artikel een op maat gemaakte verpakking hanteert kan ik op zich begrijpen. Dan puilt je magazijn uit van de dozen in allerlei soorten en maten. Maar de doos die ik van Bax ontving met een setje slagwerkstokjes was bijvoorbeeld geschikt voor een compleet tambourskorps aan stokjes. En dat is eigenlijk best zonde van het overbodige materiaal.