armoede

BN-ers op televisie moedigen ons aan om te doneren. Deze maand meer dan anders, want de kerstgedachte, u begrijpt het wel. Of gaat het erom dat deze types met mega salarissen hun geweten proberen schoon te poetsen? Zijn zij zelf degenen die last hebben van de kerstgedachte en daarmee wellicht ook hun geweten?

Even in alle realiteit, waarom moet ik doneren om armoede te bestrijden en pakken we in plaats daarvan de oorzaak niet aan? Waarom gebruiken we stoplappen en lossen deze ellende niet gewoon op? Misschien iets om over na te denken in het stemhokje.

Nee, in plaats daarvan wordt er met de kerstgedachte als wapen op je gemoed in gespeeld en moeten we massaal doneren. De donatie als moderne aflaat. En ondanks het feit dat ik het heel erg vind dat er zoveel mensen in armoede leven in dit land word ik toch ietwat onpasselijk van al dat gebedel door welvarend Nederland terwijl degenen die daadwerkelijk iets aan het probleem kunnen doen op hun kont zitten in Den Haag en elkaar vliegen afvangen.

Liefdadigheid en politiek, wat een armoede.

Meer

In 1988 bezocht ik Pinkpop. In die tijd was dat nog een festival van één dag, daar had ik ook wel genoeg aan. Het jaar daarop bezocht ik Torhout in België, dat festival heette toen nog Torhout-Werchter in plaats van Rock Werchter. Duurde ook niet langer dan een dag. Heel veel festivals waren er in de jaren tachtig nog niet, het waren speciale gelegenheden en dat maakte ze extra spannend. Ervaringen om nooit te vergeten.

Inmiddels hebben festivals een ware vlucht genomen. Je kan het zo gek niet bedenken of er wordt wel een festival omheen georganiseerd. Mijn wenkbrouwen trokken dan ook enigzins op toen ik bij NH-Nieuws een klaagzang tegenkwam vanuit de omgeving Alkmaar over het gebrek aan festivals.

Blijkbaar is een gedeelte van “den mensch” dermate diep gezonken dat ze zich zonder niet meer kunnen vermaken. Dat is eigenlijk wel een trieste ontwikkeling. Entertainment moet aangereikt worden want men kan er zelf niet meer voor zorgen. Dat is wat mij betreft een vorm van creatieve armoede. Of zou het te maken hebben met het feit dat het nooit genoeg is? Tevreden kunnen zijn met wat je hebt lijkt namelijk ook steeds zeldzamer te worden.

Dat lijkt mij een aardig onderwerp voor een aparte post; “meer”. Alles moet groeien en meer, de economie, geld, vermaak. “Meer” wordt nog eens onze ondergang. Maar voor het zover is verwacht ik natuurlijk wel dat jullie allemaal kaarten kopen voor het “Meerfestival” wat ik ga organiseren, dat lijkt mij een mooi thema!

Republiek

Ik was in het verleden lid van het Republikeins Genootschap. Totdat deze en andere republikeinse groeperingen over elkaar heen begonnen te buitelen. Toen was ik het zat. Inmiddels heeft de nieuwe groep “Republikein” zich bewezen als solide met een goede woordvoerder. Geen verdeeldheid meer. Dus heb ik recent besloten lid te worden van deze organisatie. Omdat het hoog tijd wordt dat we het belastinggeld verslindende en zwaar ouderwetse koningshuis een halt toe roepen. Op de website vindt u genoeg redenen om dat te doen. En anders weet Huub Stapel het goed te verwoorden. Met steeds meer mensen onder de armoedegrens in dit land zijn er betere bestemmingen voor belastinggeld. Dan maar geen jacht voor Willem Alexander en Maxima.