Tag: alkmaar

Hoera!

Foto en bewerking: VihU

We hebben het weer bijna voor elkaar met elkaar! Nog een maandje en dan hebben we weer een jaar om zeep gebracht. We gaan de hectische maand december in. Als je een beetje lol wilt hebben, loop deze week eens een speelgoedwinkel in zonder dat je zelf iets nodig hebt. Heb ik gisteren zelf in Alkmaar een paar keer gedaan en heb werkelijk in een deuk gelegen om de stress van anderen. Een soort van leedvermaak, ik geef dat direct toe. Maar ook in de andere winkels liep ik tegen een muur van stress en jengelende kinderen aan. Ruzie makende stelletjes, daar zag ik er ook veel van.

“Als dit de springplank naar feest moet zijn beloofd dat nog wat” bedacht ik mijzelf. Want we zijn nog niet eens begonnen! De Sint is vrijdag pas jarig, er moet nog gestemd worden op de Top2000, de kerstinkopen moeten nog worden gedaan en de oliebollen zijn nog niet gebakken. Ik heb besloten dat ik het zelf rustig aan ga doen, het jaar was al druk genoeg. Ik wens u allen sterkte en waar mogelijk plezier deze maand beste lezers, zoals ik al eerder schreef, relativeer en overleef. Het wordt vanzelf januari.

Fietsstad

Foto’s: VihU

Alkmaar is een echte fietsstad, het centrum is er ook goed op ingericht, het barst er van de fietspaden. Gevolg is wel dat je ze ook echt overal tegenkomt.

Wapen van Alkmaar

Ik vind dat overigens niet hinderlijk, beter een stadscentrum vol fietsen dan een stadscentrum vol auto’s. Daar gaat een centrum ook niet echt beter van ruiken.

De Waag

Bij het Verdronkenoord staat een apart beeld van veel kleine kinderen met een vrouw. Ook handig als je tijdelijk je hond wilt parkeren.

Geparkeerde hond

Het was leuk om er weer eens een middag rond te lopen, de sporadische regenbui heb ik voor lief genomen. Met deze korte serie foto’s van Alkmaar die ik gistermiddag heb geschoten wens ik u allen een prettige zondag!

Meer

Screenshot: NH Nieuws

In 1988 bezocht ik Pinkpop. In die tijd was dat nog een festival van één dag, daar had ik ook wel genoeg aan. Het jaar daarop bezocht ik Torhout in België, dat festival heette toen nog Torhout-Werchter in plaats van Rock Werchter. Duurde ook niet langer dan een dag. Heel veel festivals waren er in de jaren tachtig nog niet, het waren speciale gelegenheden en dat maakte ze extra spannend. Ervaringen om nooit te vergeten.

Inmiddels hebben festivals een ware vlucht genomen. Je kan het zo gek niet bedenken of er wordt wel een festival omheen georganiseerd. Mijn wenkbrouwen trokken dan ook enigzins op toen ik bij NH-Nieuws een klaagzang tegenkwam vanuit de omgeving Alkmaar over het gebrek aan festivals.

Blijkbaar is een gedeelte van “den mensch” dermate diep gezonken dat ze zich zonder niet meer kunnen vermaken. Dat is eigenlijk wel een trieste ontwikkeling. Entertainment moet aangereikt worden want men kan er zelf niet meer voor zorgen. Dat is wat mij betreft een vorm van creatieve armoede. Of zou het te maken hebben met het feit dat het nooit genoeg is? Tevreden kunnen zijn met wat je hebt lijkt namelijk ook steeds zeldzamer te worden.

Dat lijkt mij een aardig onderwerp voor een aparte post; “meer”. Alles moet groeien en meer, de economie, geld, vermaak. “Meer” wordt nog eens onze ondergang. Maar voor het zover is verwacht ik natuurlijk wel dat jullie allemaal kaarten kopen voor het “Meerfestival” wat ik ga organiseren, dat lijkt mij een mooi thema!

Zangkunst

Foto: VihU

Zeer imposant. Het jubileumconcert van het Toonkunstkoor Alkmaar in de Grote Kerk van Alkmaar. Met een schoonzus die daar haar zangkwaliteiten aan meegeeft kom je nog eens ergens. Want om eerlijk te zijn zou ik daar uit eigen beweging niet snel kaarten voor hebben aangeschaft. De accoustiek van de kerk, de omgeving, het orkest, de puzzel viel perfect in elkaar. Ik heb gedeelten met gesloten ogen zitten luisteren. Dan komt het goed binnen en hoor je de lagen in de zang. Zo zie je maar weer, als je open blijft staan voor nieuwe zijwegen doe je nog eens een ontdekking.