Sportverdwazing

Screenshot: Hart van Nederland

Aanschouw het gezicht van voetbal. En nu even geen grapjes maken over het feit dat de man er om heeft gevraagd door PSV fan te zijn beste lezers.

Ik heb hier al eerder gemeld dat ik een hekel heb aan competitie, dat maakt mij niet geschikt voor de meeste vormen van sport. En hoewel ik zelf tot in mijn tienertijd heb gevoetbald ben ik zeker die vorm van sport al jaren zat. Niet vanwege het spel op zich, maar wel om de waanzin er omheen.

Dit is daar wederom een typisch voorbeeld van. Deze week waren we ook nog even getuigen van de rellen in het buitenland rondom de finale van de Champions League. De waslijst van wantoestanden rondom voetbal blijft maar groeien.

Justitie en de zorg draaien weer overuren en kosten samen met het vandalisme de belastingbetaler karrevrachten vol geld. Het wordt tijd dat de voetbalclubs daar zelf voor op gaan draaien. Het argument dat “zoveel mensen van voetbal genieten” betekent mijn inziens niet dat de rest van Nederland zonder verdwazing daarvoor op moet draaien.

En dan gaat Telstar hier in de buurt straks eredivisie spelen. Ik houdt mijn hart vast.

Ferry

Foto’s: VihU

Meestal zie je de “ferry” in de haven van IJmuiden liggen, maar op het juiste tijdstip kan je deze het zeegat uit zien varen op weg naar Newcastle upon Tyne. Inmiddels heb je een visum nodig om daar binnen te komen zag ik afgelopen week in het nieuws. Rare jongens die Engelsen, en daarmee ook wel weer leuk.

Pier

Foto’s: VihU

Als de wind gunstig staat en dus vanuit zee komt, ruik je Tata niet op de pier, dan ruik je de zee, zoals het hoort. Die windrichting is voor de bewoners van Beverwijk, Heemskerk, IJmuiden en Velsen natuurlijk niet zo prettig. Op de pier met een zonnetje op je bol echter wel zo fijn! Geniet van deze mooie dag.

Autobahn

Foto: VihU

Het blijft iedere keer weer verbazen als je de grens van Duitsland naar Nederland over gaat. Hoe dicht wij hier op elkaar zitten op de snelweg, maar vooral ook hoe wij elkaar de ruimte hier in Nederland niet lijken te gunnen. Het mag duidelijk zijn waar ik liever op de weg zit.

Zeevlam

Foto’s: VihU

Bent u bekend met deze term beste lezer? Zeevlam is een ander woord voor plotseling opkomende zeemist. Dat leverde aan de kust deze week weer een paar fraaie foto’s op. Lopend op de pier werd ik er door overvallen, dat gaat werkelijk razend snel.

Opkomende zon
Wijk aan Zee was nog net te zien

Een scheurende wolk

Screenshot: VihU

Goedemorgen beste lezer, kunt u zichzelf ook zo vermaken met het weerbericht? Zo konden we er vanochtend achter komen dat we last gaan krijgen van bewolking met een scheurtje en een vochtveldje wat gevangen ligt bij een paars stippellijntje. We hebben ook te maken met een scheur waarbij de zon tevoorschijn komt en met mist tijdens het dauwtrappen.

Mocht u zichzelf deze ochtend dus aantreffen op een vochtveldje in de mist onder een wolk met een scheur, bedenk u dan dat het de komende dagen warmer gaat worden. En nu over naar de orde van de dag, maak er wat moois van.

Screenshot: VihU

RTL 4 heeft de leukste weervrouw van Nederland, dat mag duidelijk zijn.

VK pist naast de pot

Screenshot: VihU

Soms begint een krant aan iets waarvan je van tevoren al denkt “dat kan niet goed gaan”. En inderdaad, de Volkskrant heeft met hun Top 100 Nederlandstalig het overtuigende bewijs geleverd dat het de plank volkomen heeft misgeslagen. Een gedrocht van een lijst met een vrijwel volkomen genegeerd Vlaams potentieël. Om nog maar te zwijgen van het over het hoofd geziene talent van eigen bodem. Één kleine suggestie, ééntje maar, wel eens van de “Osdorp Posse” gehoord beste redactie? Irriteer u niet beste lezer, dat heb ik al gedaan, zie de humor maar in van deze lijst en blijf lachen.

Spookhuis

Foto: VihU

Huiverend stonden ze voor het huis te kijken. De hond van Johan gromde en trok zijn lippen op zodat zijn tanden zichtbaar werden. Die was niet dichter bij het huis te krijgen dan de plek waar zij nu stonden. Zelf was hij ook niet gretig om dichterbij te komen. In gedachten ging hij terug naar zijn jeugd. Een jaar of elf, twaalf moest hij zijn geweest. Toen kon je nog voetballen op straat. En dat deden ze dan ook. Tot het moment dat de bal van Peter over het hek vloog en naar de achtertuin rolde van het huis. Twijfelend hadden ze voor het hek gestaan. De bewoners waren hen nooit vriendelijk over gekomen. Eerder heel erg op zichzelf en nogal angstaanjagend. Als je ze al zag keken ze schichtig om zich heen om vervolgens snel weer het huis in te schieten. Peter had uiteindelijk de moed bij elkaar geraapt om zijn bal te gaan halen. Zo’n leren bal was was in die tijd uiteindelijk een hoop geld waard. Dat was tevens de laatste keer dat zij hem hadden gezien. Politieonderzoek mocht niet baten, Peter werd nooit meer gevonden. Het leek wel of de bewoners van het huis sinds die tijd helemaal niet meer buiten kwamen. Niemand kon zich herinneren hen te hebben gezien. Johan dook rillend weg in de kraag van zijn jas. Genoeg vrieskou voor vanavond. Hij liep door en riep zijn hond te volgen. Die liet dat zich geen twee keer zeggen en volgde zijn baas direct. Alles beter dan de aanblik van deze plek.

Vrolijk rechts

Foto: VihU

Voordat ik in de ochtend vertrek naar mijn werk kijk in op drie zenders naar het nieuws. Daar ontbijt ik mee. Er was een tijd dat ik nog iets van WNL mee pikte maar dat doe ik niet meer. De kwaliteit van interview daar is zo dramatisch slecht dat ik die nieuwsshow voorbij laat gaan. Net als bij de NOS wordt WNL weinig kritisch ingekleurd. Regeringsfouten worden gebagatalliseerd, als er al een kritische noot wordt geplaatst door een gast (zeker bij een kabinet Rutte) ” hadden ze het ook niet gemakkelijk”. WNL noemt zichzelf dan ook “vrolijk rechts”. Ik word er zelf alleen niet vrolijk van. Het koningshuis is okay en met het weer kan je alle kanten op, het kan dooien en het kan vriezen, zoiets. Ik ben absoluut geen Willem Engel maar het is gewoon een feit dat ze ook bij de NOS een beetje achter Den Haag aan hobbelen. Of de politiek correcte grachtengordel in Amsterdam nabrabbelen. Het gaat mij echter te ver om de NOS een staatsomroep te noemen. Bij de commerciëlen is het nieuws iets neutraler maar ook daar zijn ze met regelmaat niet vies van een setje kleurpotloden. Dus om een beetje in evenwicht te blijven kijk ik naar diverse kanalen voor mijn nieuwsgaring. En dan heb ik evengoed nog vaak het idee dat ik uit balans ben als ik de deur uit stap.