Daar is dus werkelijk niets an. Ik doe het momenteel beter op Facebook dan hier. Dat is natuurlijk een zorgelijke ontwikkeling. Zeker als ik bij Bas lees dat hij denkt dat ik het heb opgegeven. Daar gaan we dus even verandering in brengen, we leven uiteindelijk alweer een paar dagen in maart. En het is lente. Ook voor Freek en Suzan. Sjeune patie, patie, patie! Sjeune patie, patie! Mijn God wat een zeiknummer.
Soms begint een krant aan iets waarvan je van tevoren al denkt “dat kan niet goed gaan”. En inderdaad, de Volkskrant heeft met hun Top 100 Nederlandstalig het overtuigende bewijs geleverd dat het de plank volkomen heeft misgeslagen. Een gedrocht van een lijst met een vrijwel volkomen genegeerd Vlaams potentieël. Om nog maar te zwijgen van het over het hoofd geziene talent van eigen bodem. Één kleine suggestie, ééntje maar, wel eens van de “Osdorp Posse” gehoord beste redactie? Irriteer u niet beste lezer, dat heb ik al gedaan, zie de humor maar in van deze lijst en blijf lachen.
Deze mevrouw had overduidelijk zeer veel zin in slagroom. Platenhoezen die volgens de huidige woke-regels niet meer mogen. Volgens mij kunnen we daar een weblog op zich mee vullen. Geen idee of de bovenstaande platenhoes door de beugel kan. Er is geen tepel te zien dus volgens mij kan het wel, maar beste lezer, kijk uit want suggestie “an sich” kan je ook het nodige commentaar opleveren.
Foto: VihU– Frans Hals museum
Over tepels gesproken, ik kon gisteren in het Frans Hals museum in Haarlem wel lachen om de uitleg bij een schilderij met een afbeelding uit de Griekse mythologie. Daar stond heel droog bij geschreven dat wij als kijkers niet moesten denken dat al die schilders in deze mythologie waren geïnteresseerd, maar dat deze vaak werd gebruikt als excuus om half naakte vrouwen te kunnen schilderen. U ziet, moraalridders zijn van alle tijden, net als de liefhebbers van vrouwelijk schoon.
Even een pauzemuziekje, gewoon omdat ik daar zin in heb. En wie is daar beter in dan Herb Alpert? In herinnering zit ik weer even op de bank met een schaaltje chips en een cola naar “Ter land, ter zee en in de lucht” te kijken als ik dit hoor. Ik heb vernomen dat RTL dat programma wederom op de buis wil brengen. Dat mag van mij alleen als ze ook de muziekjes van Herb weer van stal halen. Zonder kan dit programma niet als comeback!
Vroeger? Vroeger zongen de Vopo’s al dat er geen reet te doen was in Zwolle. Maar nu zetten ze zichzelf in Zwolle internationaal op de kaart beste lezer. De mannen van de Vopo’s, die heel af en toe nog reüneren zullen hun liederlijke teksten na al die jaren alsnog moeten aanpassen. Ach ja, de tijd staat niet stil. Mocht u interesse hebben is hier hun gehele album “Dead Entertainment” uit 1981. Ik sla dit stukje jeugdsentiment zelf even over.
Soms maak je een foto waar je direct muziek bij hoort. De bovenstaande foto die ik maakte in Amsterdam heeft dat voor mij. Het eerste lied wat mij te binnen schoot was “De stad kan zo koud zijn” van Monza. Omdat ik niet heel aktief de hitlijsten meer volg loop ik dikwijls wat achter. En zo kwam ik pas laat achter het bestaan van deze band. Ik heb er tot mijn verbazing heel veel moeite voor moeten doen om de cd “van God los” in huis te krijgen. Uiteindelijk is deze door één van onze zuiderburen op de post gedaan voor mij. Noordkaap en het daar uit voortkomende Monza zijn in Nederland volkomen over het hoofd gezien voor mijn gevoel. Dat terwijl de muziek en zeker ook de teksten net zo goed, of misschien zelfs wel beter zijn dan die van De Dijk. Het tweede nummer waar ik aan moest denken is namelijk “Niemand in de stad” van de laatste band. Beide nummers geven het gevoel weer wat ik had toen ik de foto nam. Het gevoel van alleen zijn in een mensenmassa. Anoniem in de menigte, in beeld en geluid.
Mooie tijden, ik ben dat kereltje met die basgitaar voor het drumstel. In de tijden voor de wetten tegen decibellen en allerlei andere restrikties waardoor het voor bands nu verdomd moeilijk is een podium te vinden maakte ik ze met verschillende bands onveilig. Het grootste podium waar ik op stond was het Patronaat in Haarlem. Over het algemeen met zelf geschreven nummers in de hoek van de ruige rock. Bovenstaande band “Carfish” werd door een lokale journalist bestempeld als een kruizing tussen LedZeppelin en The Cult. Nou, dan weet je het wel. Mooie tijden hebben ook een prijs. Ik zocht op het podium meestal de drummer op. Als bassist vorm je samen met de drummer de ritmesectie, dus is het wel handig als je die drummer, en met name zijn snaredrum goed hoort. Ik heb ze een beetje te goed gehoord. Tinnitus in mijn linker oor en een vermindert gehoor aan mijn rechter zijn mijn erfenis aan die tijd in bandjes. Om een indruk te krijgen is onder andere “Winning Time” op YouTube terug te luisteren, als je daar zoekt op “Carfish” in combinatie met “Patronaat” vind je er nog twee. Wat zeg je? Terug te luisteren? Patronaat? Huh?
Wie het nieuws over media een beetje volgt kan het niet ontgaan zijn dat er een gigantische stoelendans plaats vindt op zowel tv als radio. Als radioliefhebber volg ik onder andere de websites Radiowereld en Radiofreak. Op de eerst genoemde las ik gisteren het nieuws dat Caroline Brouwer in het nieuwe jaar voorlopig niet te horen is op de radio. Voor een maandje of drie. De niet onbelangrijke sidekick van Rob Stenders is aan de kant geschoven. Want beste lezer, u gelooft toch zeker zelf niet dat zij vrijwillig drie maanden met vakantie gaat? Sinds de overname van Veronica door het Belgische Mediahuis gaat de bezem door Veronica. De blijvende teleurstellende luistercijfers moeten namelijk omhoog en de nieuwe eigenaar heeft de nuchtere conclusie getrokken dat dit niet met het oude management gaat lukken. Ik ga persoonlijk Caroline niet echt missen op de radio want ik vind haar toegevoegde waarde naast Rob Stenders niet erg groot. Het zal mij benieuwen of zij hem gaat volgen naar NPO2.
Want ook bij de NPO is de stoelendans niet voorbij gegaan. De zak met onze belastingcenten waar de riante salarissen uit betaald moeten worden is natuurlijk beperkt. Dus het is nog maar de vraag of het salaris van Caroline daar nog bijpast? En dan is dit alleen nog maar Veronica, het is bij alle zenders een heel geschuif met stoelen.
Als het om radio gaat kan ik u trouwens de weblog van Patrick Kicken aanbevelen. Op Spreekbuis geeft hij zijn ongezouten mening waarbij hij absoluut geen blad voor de mond neemt. Ik ben het niet altijd met hem eens maar zijn rauwe manier van schrijven is een verademing tussen alle politiek correcte berichtgeving.
In de wereld van televisie worden we ondertussen in ene geconfronteerd met een overname van RTL door DPG. Net als Mediahuis een Belgische partij. Met een glimlach heb ik het zeer positieve commentaar van de RTL directie in het journaal op deze overname vernomen. Ik ken namelijk iemand die werkzaam is bij de tak van tijdschriften bij DPG. Toen Sanoma werd overgenomen door DPG heeft deze op alle sleutelposities van het management nieuwe personen neergezet en de workflow aangepast. Dat hoeft uiteraard geen achteruitgang te zijn. Maar de lachende conclusie van de huidige directie in het nieuws dat deze overname geen gevolgen zal hebben voor de bestaande organisatie is een illusie. Dat kan ik u nu al voorspellen. Het is de standaard kretologie van een directie die geen onrust in zijn huidige organisatie wil veroorzaken.
Welke kant de ontwikkelingen bij de publieke omroep op televisie op gaan is nog even onduidelijk. Maar slechter dan het was is al haast niet mogelijk.
In ieder geval, als je een beetje interesse hebt in het nieuws van medialand hoef je jezelf vooralsnog niet te vervelen. Het lijkt er op dat de ontwikkelingen ons in het nieuwe jaar gaan volgen.
Een introductie, Heinrich gaat hier waarschijnlijk vaker opduiken. Met vooraf mijn excuses voor het stenenkolen Duits. En met een waarschuwing, mijn creaturen kunnen nog wel eens grof gebekt zijn op zijn tijd. Mocht de bovenstaande tekst u bekend voorkomen, Heinrich vindt (net als ikzelf) de eerste elpee van Nina Hagen een klassieker. Dus, omdat het vrijdagavond is: TV Glotzer