






Is door de kerk. Wij hebben daadwerkelijk ons tv abbonnement opgezegd. Commerciële zenders hebben op wat nieuwsberichten na werkelijk niets te bieden. BNers die knikkeren of ballonfiguren in elkaar knutselen, mevrouw Plessen, shownieuws, films met dermate veel reclame dat de spanningsboog er finaal uitgeramt wordt, stupide quizen met ballen, het kan ons allemaal gestolen worden. Wat zal dat een rust geven, over een paar weken wordt het effectief, heerlijk.

Zo af en toe komt er tijdens de zapperette op tv iemand langs waarvan je jezelf binnen een paar seconden afvraagd waarom deze persoon in godsnaam op tv te zien is. Je bent deskundig. Maar de vraag bekruipt mij; waarin eigenlijk? Als een hol klinkend vat be- en veroordeel je anderen.
Mevrouw Plessen is “lifestyle deskundige”. Ik heb getracht het op te zoeken. Daar is geen opleiding voor.
Iedere aflevering van Boulevard bewijst zij weer dat als je met je reet op een berg geld zit, dat geen garantie voor intellect is. Laat staan voor goede tv, en zapp!!!

Het is mooi weer voor een bezoek aan het strand. Het was druk in het zeegat. Tip voor liefhebbers: de app “Marine radar” een scheepvaart tracker waarin je details kan vinden over de schuiten die voor je neus voorbij varen.



Sinds vanochtend is Juul 261 keer bekeken op mijn LinkedIn account. Ik vraag mij af of hij een beetje overeenkomt met het idee van zijn personage? Volgens mij is mijn email niet helemaal goed aangekomen in Roeselare. In ieder geval, de geestelijke vader van Juul mag hier uiteraard gebruik van maken š hieronder de tekening nog een keer zonder screenshot-rommel.

Inmiddels staat de teller op 269.


Ziekenhuizen, het goed dat ze er zijn maar je kan er maar beter niet mee te maken krijgen. De afgelopen twee dagen heb ik er veel tijd in doorgebracht omdat mijn vader er in lag. Gelukkig hebben ze hem gisteren afgekoppeld en mocht hij weer naar huis.
Mijn respect voor degenen die in de zorg werkzaam zijn is in de afgelopen twee dagen weer eens bevestigd. We mogen die mensen dankbaar zijn.
Zo’n ziekenhuis is een klein wereldje in onze wereld. Zo ervaar ik dat. Voor mij voelt het als een grote bubbel met zijn eigen dagelijkse realiteit. Altijd weer prettig om die bubbel uit te stappen om in de buitenlucht van de grote aardse realiteit te vertoeven.


Deze stond in onze straat. Ik wist niet dat ze zo extreem groot worden gemaakt. Huur dan gewoon een stacaravan of vakantiehuisje denk ik dan. En daar moet je dan mee de weg op, zij liever dan ik.

Ik had al ervaring met in- en uitwendige hechtingen. Nu ben ik net van hechtpleisters af, maar geef toch de voorkeur aan het ouderwetse naald en draadwerk. Het zal wellicht tussen de oren zitten maar dat voelt toch meer solide aan. Belangrijkste was uiteindelijk dat de uitslag van het dermatologische onderzoek wat hier aan vast zat goed uitpakte. We gaan weer vrolijk verder. Fijne tweede Pinksterdag!