Inderdaad, leeg, u mag het vanochtend geheel zelf invullen. Prettige dag!
Balloon
Maand: februari 2024
Horror-hazen
Ik weet het niet met deze hazen. Ze staan hier in de supermarkt met een gezichtsuitdrukking die weinig plezier uitstraalt. Hebben ze pijn? Nee, ze kijken eerder agressief, klaar om in de aanval te gaan. Of ze schreeuwen, maar ze zijn in ieder geval niet vrolijk. Neem daarbij het gegeven dat ze bijna een halve meter hoog zijn, volgens mij bezorgen ze kinderen slechte dromen. Ik zou ze zelf niet cadeau doen. Tenzij je een hekel hebt aan het desbetreffende kind. Dan is het natuurlijk een prima cadeau. Ze kosten alleen wel ruim zestien euro. En dat is dan weer veel voor een kind waar je een hekel aan hebt, zo’n volwassen prijs.
Zeeschuit
Vanochtend even naar de pier in Velsen-Noord geweest. Alleen het eerste stuk was te belopen. De uiteinden waren nog gesloten vanwege de windkracht van gisteren. Er kwamen weer een aantal zeeschepen binnen. Altijd een fraai gezicht.
Koud pookje
Gespot op de parkeerplaats, tja, je zal er maar last van hebben, zo’n koud pookje.
Er was eens…
Als je aan het opruimen slaat kom je nog eens wat tegen. Vandaag uit het archief “de Kale Doperwt”. Een stripfiguurtje waarvan de meeste belevenissen, voornamelijk bestaand uit één enkele afbeelding door mij werden getekend en geplaatst op het VK-blog. Bas van Vuren, hier niet onbekend, heeft ook deel uitgemaakt van die weblogomgeving van de Volkskrant.
Na de sluiting van VK-blog is de Kale Doperwt met mij mee verhuist naar verschillende platforms op het internet. Sommige bloggers uit die periode waarmee ik nog contact heb (voornamelijk op Facebook) noemen mij nog steeds “Dop” of “de Kale” in plaats van Jan. Daar heb ik geen probleem mee, het figuurtje werd uiteindelijk een soort van alter ego. Inmiddels is Dop met pensioen, een comeback zit er vooralsnog niet in.
En nu verder met opruimen, anders klaar ik de klus niet vandaag 😉 fijne zondag!
Strandstruinen
De zee heeft een zekere aantrekkingskracht op mij. Ineens begint het te kriebelen en wordt het weer tijd voor de wandelschoenen. Hoe minder mensen aanwezig hoe prettiger, dus het is goed dat de zomervakantie nog even op zich laat wachten. Dat vergroot de kans op rustig verpozen aan zee.
Zeeganger
Dry
Januari zit er weer op. Velen hebben deze maand geprobeerd “droog” door te komen. Ik zag op Facebook al de berichten verschijnen van “vrienden” die daar klaar mee waren en de spritualiën al weer driftig aan het inslaan waren om februari “goed” te beginnen. Je kan je afvragen of een droge maand dan überhaupt wel zin heeft. En ergens is het verschil met stoptober een beetje vreemd. In oktober wordt je gestimuleert om blijvend te stoppen met roken. Niet om na een maand niet te hebben gerookt weer doodleuk een sigaret op te steken. Maar als het om alcohol gaat vinden we het kenbaar allemaal, ondanks alle gezondheidsnadelen normaal dat we in februari weer een kratje bier in huis halen. Keuzes, het leven zit er vol mee. Ik heb gerookt als een schoorsteen en gezopen als een tempelier dus ik veroordeel niets. Ieder zijn eigen keuze. De mijne was uiteindelijk om met beide te stoppen. Maar het verschil over hoe wij omgaan met diverse verslavende middelen in dit land blijf ik wel heel vreemd vinden.
Vluchtstrook in het Universum 