wol – Vluchtstrook in het Universum

Tijdens mijn studie aura touch healing liep ik er eens in de maand langs. The English Hatter in Amsterdam. Altijd even kijken in de etalage maar nooit naar binnen gegaan. Gisteren is het er na jaren dan uiteindelijk toch nog van gekomen. De zaak bleek veel kleiner dan je van buitenaf verwacht maar bomvol met hoeden, petten en herenmode.

We werden er uitermate vakkundig geholpen en kregen goed advies over de hoofddeksels. Dan merk je toch echt het verschil tussen een goede hoedenzaak en een souvenirwinkeltje met een rekje zonnehoedjes. Ik vertrok er uiteindelijk met een mooie wollen hoed voor de herfst en winter. Fijn om te dragen tijdens komende wandelingen.

Het is donker. Als hij uit bed gaat in het donker kan hij maar beter het bolletje wol meenemen. Uitgerold kan hij via het draad de weg terug weer vinden naar zijn bed. Want in het donker weet je maar nooit. Je kan zomaar de weg kwijt raken. Op de tast weet hij de wol op zijn nachtkastje te vinden. Hij slaat de deken van zich af en stapt uit bed. Voorzichtig schuifelt hij langs de rand van het bed naar de deur van de slaapkamer. Terwijl hij de draad van wol laat vieren graait hij naar de klink van de deur. Als hij het koude metaal voelt aarzelt hij even maar duwt toch de klink naar beneden. De koele lucht uit de gang komt hem tegemoet. Als hij er van overtuigd is dat zijn ogen niet verder kunnen wennen aan de duisternis zet hij zijn eerste stap in de gang. Wederom laat hij een stuk draad achter zich. Het is inmiddels 03:28 uur.

Tag: wol

The English Hatter

Fata Morgana #2