Ik wordt met regelmaat een beetje raar aangekeken als ik foto’s maak. Bij museum Kaap Skil liggen buiten stukken van wrakken en ander gevonden materiaal. Zo’n verweerd stuk roest met stukken hout vind ik prachtig, het is net een schilderij. Daar kijken anderen vaak anders tegenaan en naar mij alsof er een steekje los zit als ik daar een foto van maak. Ik zie, ik zie wat jij niet ziet, blijf maar lekker kijken.
Kent u het gevoel beste lezer? Dat u ergens langs loopt en het idee krijgt dat u bekeken wordt? Ik heb dit duo achtergelaten in Dinan, anders heb ik dat gevoel straks thuis ook de hele tijd. Met de brocante winkels was ik snel klaar hier in Bretagne. De prijzen liegen er niet om. Net als bij ons in Nederland bestaat goedkoop tweede hands goed niet meer.
Gisteren bezocht, vandaag nog te bezoeken. Kunstroute Uitgeest. Op diverse punten uiteenlopende exposities. Allemaal op loopafstand van elkaar. Laat je verrassen.
Soms kom je een portret tegen waarbij je het idee hebt dat degene in het schilderij zo met haar ogen kan gaan knipperen. Of met je begint te praten. In het Dordrechts Museum kwam ik vandaag een paar van dat soort portretten tegen. De expositie van het werk van Jan Veth kan ik u dan ook aanraden beste lezer. Kijk niet vreemd op als je begint te praten tegen het doek. Dat is vrijwel onvermijdelijk.
Vluchtstrook in het Universum 