Ziekenhuizen, het goed dat ze er zijn maar je kan er maar beter niet mee te maken krijgen. De afgelopen twee dagen heb ik er veel tijd in doorgebracht omdat mijn vader er in lag. Gelukkig hebben ze hem gisteren afgekoppeld en mocht hij weer naar huis.
Mijn respect voor degenen die in de zorg werkzaam zijn is in de afgelopen twee dagen weer eens bevestigd. We mogen die mensen dankbaar zijn.
Zo’n ziekenhuis is een klein wereldje in onze wereld. Zo ervaar ik dat. Voor mij voelt het als een grote bubbel met zijn eigen dagelijkse realiteit. Altijd weer prettig om die bubbel uit te stappen om in de buitenlucht van de grote aardse realiteit te vertoeven.
Vluchtstrook in het Universum 