Mooie tijden, ik ben dat kereltje met die basgitaar voor het drumstel. In de tijden voor de wetten tegen decibellen en allerlei andere restrikties waardoor het voor bands nu verdomd moeilijk is een podium te vinden maakte ik ze met verschillende bands onveilig. Het grootste podium waar ik op stond was het Patronaat in Haarlem. Over het algemeen met zelf geschreven nummers in de hoek van de ruige rock. Bovenstaande band “Carfish” werd door een lokale journalist bestempeld als een kruizing tussen LedZeppelin en The Cult. Nou, dan weet je het wel. Mooie tijden hebben ook een prijs. Ik zocht op het podium meestal de drummer op. Als bassist vorm je samen met de drummer de ritmesectie, dus is het wel handig als je die drummer, en met name zijn snaredrum goed hoort. Ik heb ze een beetje te goed gehoord. Tinnitus in mijn linker oor en een vermindert gehoor aan mijn rechter zijn mijn erfenis aan die tijd in bandjes. Om een indruk te krijgen is onder andere “Winning Time” op YouTube terug te luisteren, als je daar zoekt op “Carfish” in combinatie met “Patronaat” vind je er nog twee. Wat zeg je? Terug te luisteren? Patronaat? Huh?
Vluchtstrook in het Universum 