Vandaag hebben we onze kleine vriend op reis gestuurd. Het was tijd, hij was moe en de ziekte was aan de winnende hand. Dus het is goed. Maar ik mis hem nu al verschrikkelijk, mijn God wat is het stil in huis. Goede reis tijger, we zien elkaar weer aan de overkant.
Mijn huisarts liep die ochtend op cowboylaarzen. Ik was tegenover hem gaan zitten en had hem net verteld dat mijn achillespees nogal pijnlijk aanvoelde de laatste tijd. Zeg maar gerust heel pijnlijk. Nadat hij mijn voet en hiel had onderzocht was hij tot de conclusie gekomen dat het hielspoor moest zijn. Hij keek mij onderzoekend aan en vroeg toen “Loop je wel eens op hoge hakken thuis?”. Ik begon te lachen en vroeg of hij een grapje maakte. “Je wilt niet weten wat ik hier meemaak in de praktijk, er zijn er genoeg” antwoordde hij serieus “Ik zou ze de kost niet willen geven”. Hij raadde het mij in ieder geval af. Ik was het niet van plan. Het is een grote uitdaging maar medisch gezien blijkbaar niet verantwoord.
Ruben van Rooijen, onze kat, lag afgelopen woensdag weer eens overhoop met zijn aartsrivaal Witje. Op leven en dood. De haren vlogen in het rond. Monique kon ze nauwelijks uit elkaar krijgen. Hij leek er redelijk uit te zijn gekomen maar deze ochtend hinkte hij in ene en tilde zijn linker voorpoot steeds op, Ruben had duidelijk pijn. Gelukkig konden we snel terecht bij de dierenarts in Velserbroek. Een bijtwond, de pus kwam eruit. We zijn uitstekend geholpen. Twee injecties en een antibioticakuur verder zijn we inmiddels weer thuis met die schooier. De pijnstilling werkt goed. Tarief van Ruben: 1 plak ham. Tarief van de dierenarts: daar gaan we het hier maar niet over hebben. Ik heb wel een goede tip, als je een goed salaris wilt verdienen, wordt dierenarts.
Vluchtstrook in het Universum 