Prins Bernhard had een speciaal horloge voor safari-jacht. Tot zover de natuurliefde van de Oranjes. Dat horloge gaat nu de veiling in en SBS6 vindt dat nieuwswaardig. Dat mag uiteraard, hebben wij weer een klein beetje inzicht waar de koninklijken onze belastingcenten aan uitgaven. Centen ja? Dat was nog de tijd van de gulden. Dit doet mij er aan herinneren dat ik nog een vlag moet bestellen bij Republiek voor koningsdag van het volgende jaar! Waar is mijn “to do” lijst gebleven?
Ergens in het bos wordt er een wolf gemist. Afgeschoten door de mens. Want natuur in dit land is prachtig, zolang we er maar doorheen kunnen wandelen. Dat is waar de natuur in dit land tot gereduceerd is, een recreatieve attractie waarin we vooral veilig moeten kunnen fietsen en wandelen. En als het om fietsen gaat het liefste er dwars doorheen op een mountainbike zodat we nog meer schade kunnen aanbrengen dan we al hebben gedaan.
Je zou toch zeggen dat wij als mens nu wel eens door zouden moeten hebben dat moeder aarde de schoonheid bevat van de rauwe realiteit van leven en dood, onafhankelijk van de regeltjes die wij als mens verzinnen met elkaar. De ongerepte schoonheid die boven onze wet staat, de natuurwetten. Wetten die hun eigen leven leiden en zich niets van ons aantrekken.
Nee, als iets dreigt te verdwijnen door eigen wangedrag gaan we het angstvallig proberen te beschermen en er geld voor inzamelen. En als het vervolgens terugkomt en lastig begint te worden schieten we het doodleuk weer af. Het toont de arrogantie van de mens. Alles moet maakbaar en plooibaar zijn naar eigen behoefte, een heel slechte eigenschap die de mensheid zelf uiteindelijk nog eens de kop gaat kosten als ze niet uitkijkt.
Dus je loopt met je vader door duin en bos een beetje van de natuur te genieten en vindt het nodig om onderweg een aktiefoto van hem te maken. En bedankt hé!? Gelukkig niet met bouwvakkersdecolleté, dat is mij dan weer net bespaard, ik sta er weer fraai op.
“Buig mee als het riet, en denk er ondertussen het jouwe van” met andere woorden, laat je niet gek maken. Dat gaf een oud collega met Molukse roots mij ooit mee. Ik moest weer even aan hem denken toen ik vanmiddag onverwacht tussen het riet terecht kwam en naar het aangename ruizen stond te luisteren. Een meditatief momentje.
Nog niet eerder geweest, had ik eigenlijk wel moeten doen.
Door mijn werkloze situatie ben ik in staat het nieuws iets intensiever te volgen en ben tot de conclusie gekomen dat een slechte raadgever daar veel invloed op heeft. Angst speelt zonder meer een hoofdrol in de berichtgeving. Natuurlijk, het zijn bizarre tijden. Oorlog, honger, genocide en dichter bij huis de situatie in Nederland waar we de puinhopen na jarenlang Rutteriaans beleid voorlopig nog niet opgeruimd zullen krijgen (als dat überhaupt al gaat lukken) kweken uiteraard een perfecte voedingsbodem voor angst. Evengoed is en blijft dat een slechte raadgever. Mijn advies is concentratie op het kleine. Laat die grote ellende even links liggen en laat je oog eens vallen op het kleine, vooral in de natuur. Er staat weer van alles in knop en op het punt te gaan bloeien. Er is gelukkig nog veel moois in je omgeving te zien, als je er maar oog voor hebt. Mijn ervaring is dat die mooie kleine wondertjes een goede tegenpool zijn voor die grote angstige situaties. Fijne dag vandaag, geniet er van.
Het is maar wat je er in ziet.
Ik heb dit verschijnsel nooit begrepen, en ik zal het ook nooit begrijpen. Totale disrespect voor de natuur en bomen in het bijzonder. Van bomen blijf je af, tenzij je ze een knuffel wilt geven. Dus namens deze boom “Fuck you Rita!”.
Vluchtstrook in het Universum 