Je hebt mierenhopen, maar ook mensenhopen, zat ik mij bedenken bij Ikea vanochtend. En ik ben niet geschikt voor mensenhopen bedacht ik mijzelf terwijl ik in mijn koffie aan het roeren was. Vol verwondering keek ik om mij heen en vroeg mijzelf af waarom de irritatiegrens weer zo snel was bereikt. Dat is mijn probleem met Ikea. Niet de produkten, niet het zelf monteren, het is de grote opeenhoping van het menselijk ras en hun gedrag. Ik heb het weer overleeft zoals u door dit schrijven zult begrijpen. Voorlopig heb ik het er wel weer even mee gehad. Op de foto heb een rustig stuk van de kantine gezet, je moet tegenwoordig namelijk een beetje uitkijken met foto’s in het wild, iets met privacy enzo.
“Zullen we een loveseat doen?” vroeg mijn vrouw toen ze kaartjes voor een film aan het reserveren was. “Doe maar, dat is gezellig zitten”, was mijn antwoord. Ik ben niet zo’n voorstander van de bioscoop. Het gekraak en geslurp van de ingeslagen consumpties is voor mij namelijk een bron van irritatie. Samen met het gehannes op mobieltjes en andere filmonterende activiteiten tijdens de vertoning gaat dat ten koste van mijn concentratievermogen. Genieten van een film wordt daardoor voor mij vrijwel onmogelijk in zo’n zaal. Tegen beter weten in wou ik het wel weer eens proberen.
We zaten met dertien personen in de bioscoopzaal. Voor ons drie personen die vrijwel geruisloos popcorn zaten te eten. Dat kan dus wel degelijk zonder geluid dacht ik nog bij mijzelf, dat is prettig. Ik begrijp het niet zo dat iemand eerst tien rondjes met zijn of haar hand in zo’n kartonnen bak moet graaien voordat ze iets eetbaars te pakken krijgen.
Toen het licht uitging bleek onze buurman aan de rechterkant een horloge te bezitten dat zoveel licht gaf dat hij ermee op een vuurtoren kon gaan staan. Die was goed voor een paar lasogen.
Links had een jong stel, ook in een loveseat, een dekentje meegenomen. Daar bewoog van alles onder. Ik kon ze niet op een hoogtepunt betrappen maar toen de buurvrouw boven op de buurman zijn schoot ging zitten was ik met de linkerkant ook wel klaar.
De loveseat is door de erotische smakgeluiden op de zwarte lijst beland tussen popcorn, chips en rietjes in drankjes. Ik denk dat we de volgende film maar weer gewoon thuis gaan kijken, op onze eigen lovecouch.
Gisteren hoorde ik een spotje op de radio van de Partij voor de Dieren. Het begon met “de wereld staat in de fik” en verder dat het nog te blussen zou zijn enzo. In tegenstelling tot deze politieke partij denkt een plakkert kenbaar dat masturbatie hiervoor de oplossing is gezien de sticker die hij of zij verspreid. Dat is een vreemde denkwijze. Net zo vreemd als de denkwijze van alle politici wat mij betreft. Ik ben niet geschikt voor politiek. Ik kan niet zoveel met mensen die het ene zeggen en het andere doen. Het debat op tv van gisteravond heb ik dan ook na 5 minuten uitgezet. Bron van grote irritatie. Met name over de partijen die de grote problemen in dit land hebben veroorzaakt en daarvoor de verantwoordelijkheid nu weg staan te lachen. Ik twijfel nog steeds of ik überhaupt wel ga stemmen. Maar mocht u de gang naar het stembureau maken vandaag, dan wens ik u veel wijsheid. Meer dan degenen in Den Haag waar u op stemt. De praktijk wijst helaas uit dat het geen grote opgave is.
Meneer van Rooijen is er klaar voor. Zijn advies om weer een hete dag door te komen: in de schaduw liggen en je vooral niet bewegen. Zelfs je staart niet. Tenzij je enigzins geïrriteerd raakt door de warmte. Dan mag je een een beetje met je staart op en neer slaan. Hij wenst u allen succes vandaag. Na ca. 19:00 uur mogen we weer een beetje bewegen. En nu stilte!
Vluchtstrook in het Universum 