Het Grafische

Foto: VihU

Alles verandert, en misschien is dat maar goed ook, ik weet het niet. Verandering houdt je niet tegen. De grafische industrie waarin ik werkzaam ben is in de loop van de tijd ook nogal aan verandering onderhevig geweest. Digitalisering heeft sommige beroepsgroepen geheel laten verdwijnen. Drukkerijen die de ontwikkelingen niet konden bijbenen zijn van het toneel verdwenen. Maar de vraag naar drukwerk is door automatisering ook veel minder geworden waardoor het aantal drukkerijen flink is afgenomen.

Ondertussen val ook ik zo’n beetje in een beroepsgroep die langzaam aan het uitsterven is. Grafisch geschoold administratief personeel komt tegenwoordig namelijk niet meer van de scholen af. Voor jongeren is mijn vak niet meer aantrekkelijk. En als ik daar even over nadenk begrijp ik dat wel. Mijzelf afvragend of ik mijn pensioen ga halen in deze industrie waggel ik ondertussen als een soort dinosaurus iedere werkdag tussen de stapels papier in het rond. Geef mij geen E-reader met Kerstmis, ik prefereer nog altijd een goed gedrukt boek. Met de tekst het liefst gezet in loden lettertjes.

Filmpje drukpers: VihU

Keurslijf

Foto: VihU

Ik werk in de grafische industrie en kan mij nog de vroege discussies herinneren over het gebruik van Photoshop op foto’s van modellen. Perfecte plaatjes “schilderen” en de trauma’s van vooral jonge vrouwen die daardoor kunnen ontstaan. Onbereikbare schoonheidsidealen. En hoewel we steeds meer modellen zien met een kilootje meer zijn we er nog lang niet. Ikzelf zie juist schoonheid in imperfectie en houd niet van keurslijven. Perfectie is vreselijk saai, wees blij met wie je bent.