“Sinterklaas is pedofiel, Zwarte Piet voyeur, de Kerstman is een kinderlokker, ze komen niet aan mijn deur!” aldus de Amsterdamse punkband “Amsterdamned” in vroeger tijden. Een stukje songtekst uit hun nummer “Traditie amme balle”. En nee, dit wordt geen lange discussie over Zwarte Piet want daar heb ik helemaal geen zin in.

Toen ik gisteren in Egmond aan Zee langs de plaatselijke boekhandel liep viel mijn oog op het rek nostalgische ansichtkaarten wat daar altijd buiten staat. Meestal gevuld met kaarten waarop oude foto’s te zien zijn van Egmond en omgeving. Badgasten in wollen zwemkleding waar je al kriebelig van wordt als je er naar kijkt, dat soort foto’s. Altijd aardig om even te bekijken. En nu was deze kaartenmolen voor zeker een derde gevuld met nostalgische Sint Nicolaas kaarten.

Als er medemensen zijn die ergens last van hebben moeten we daar iets aan doen. Zeker als het hun huidskleur betreft. Bovendien zal het kinderen worst zijn of iemand zwart, geel of paars met lila stippen is, als ze hun cadeautjes maar krijgen. Einde discussie wat mij betreft. Dat gekrakeel over een middenstandsfeestje moet maar eens afgelopen zijn.
Met tradities heb ik een vreemde verstandhouding bedacht ik mij toen ik foto’s van de ansichtkaarten later bekeek. Aan de ene kant heb ik interesse in geschiedenis en vind ik ze vanuit dat oogpunt interessant. Maar aan de andere kant krijg ik het benauwd van het halsstarrig vasthouden aan een bepaalde gewoonte. Een contradictie die kenbaar in mij leeft.

Hoewel ik het besef heb dat deze kaarten volgens onze huidige normen en waarden wellicht niet geheel door de beugel kunnen stond ik ze toch met plezier te bekijken. Als stripliefhebber kan ik een oude “Sjors en Sjimmie” ook met plezier lezen, ik kan er zelfs om lachen. Foute humor maakt van mij echter geen racist want ik realiseer mij wat ik lees. Ik heb dan ook enigszins moeite met het verwijderen van oude Sint Nicolaas boeken uit bibliotheken. Dat voelt voor mij alsof je loopt te schrappen in onze geschiedenis.
Mijn contradictie, de oude punk in mij zingt nog steeds “traditie amme balle” maar de liefhebber van geschiedenis in mij vindt de traditionele boeken en ansichtkaarten leuk en interessant. Ik heb mij er inmiddels bij neergelegd dat ik waarschijnlijk nooit zal kunnen kiezen tussen die twee. En hiermee wens ik u nog een klein beetje luisterplezier en een mooie maandag toe beste lezer.

