
Een beetje verroest, maar dat is niet erg. Want als je een handvat nodig hebt ben je allang blij dat je ‘m hebt nietwaar?

Een beetje verroest, maar dat is niet erg. Want als je een handvat nodig hebt ben je allang blij dat je ‘m hebt nietwaar?

Ik wordt met regelmaat een beetje raar aangekeken als ik foto’s maak. Bij museum Kaap Skil liggen buiten stukken van wrakken en ander gevonden materiaal. Zo’n verweerd stuk roest met stukken hout vind ik prachtig, het is net een schilderij. Daar kijken anderen vaak anders tegenaan en naar mij alsof er een steekje los zit als ik daar een foto van maak. Ik zie, ik zie wat jij niet ziet, blijf maar lekker kijken.

Soms maak ik per ongeluk een foto. Hebt u dat ook wel eens beste lezer? Je loopt ergens, met je telefoon in je hand, in dit geval in Wormerveer waar ik de tandarts een bezoek bracht, en thuis blijkt dat je één of meer plaatjes op je mobieltje hebt staan die als spontane verrassing tevoorschijn komen. Dit is er zo één. Heb ik per abuis een “urban outfitter” op de plaat gezet. Nou ja, jullie hebben er verder niets aan, ikzelf ook niet, toch maar even hier in het archief zetten. Je weet maar nooit waar zo’n outfitter nog eens goed voor is.

Nog niet eerder geweest, had ik eigenlijk wel moeten doen.

Altijd als ik zoiets tegenkom moet ik denken aan het gelijknamige nummer van “the Birthdayparty”. De band van Nick Cave voordat hij met zijn “Bad Seeds” de podia onveilig maakte. Weinig toegankelijke muziek, net als deze junkyard, ik moest de foto maken tussen de spijlen van het hek.

Laden en lossen bij de Wijkerbaan. Een winkelcentrum in Beverwijk. Ik weet eigenlijk niet eens of Beverwijk een dorp of een stad is. Het valt er wat betreft grootte een beetje tussen in. Wat ik wel weet is dat het recent nog het afvoerputje van Noord Holland is genoemd. Een plek waar je nog niet dood gevonden wilt worden.
Dat vind ik zelf wel goed, laat ze dat vooral zeggen. Dat maakt dat het niet zo’n door toeristen plat gelopen zooi wordt. In de Zaanstreek waar ik ben opgegroeid doen ze vreselijk hun best om het toeristenoverschot van Amsterdam naar zich toe te trekken. Met name de middenstand maakt zich daar druk over. Alles voor de omzet. Maar als ik een dagje in Amsterdam ben vraag ik mijzelf af of je daar als bewoner blij van gaat worden.
Als ik heel eerlijk ben en om mij heen kijk in Beverwijk moet ik bekennen dat het een stuk beter kan. Vanuit de gemeente proberen ze er al jaren iets van te maken. Dat blijft helaas bij proberen want de gewenste resultaten blijven uit. Als je in Beverwijk woont heb je het geluk dat je dichtbij plaatsen als Heemskerk of Castricum zit. Daar lukt het op de één of andere manier wel om de boel een beetje op orde te krijgen.
Aangezien ik meer mijn wandelschoenen ga aantrekken in de komende tijd kunt u er zelf over oordelen. Er zullen hier meer foto’s geplaatst gaan worden van Beverwijk en de omgeving. Het oordeel over de Wijker Döner houdt u nog even te goed beste lezer. Die heb ik namelijk nog niet gegeten. Mocht u nou eerder zijn dan ik, voel u vrij een beoordeling achter te laten in het reaktieveld hieronder. Ik wens u een prettig weekend, voor wat er van over is.

En wederom goed gespot door mijn dochter in Rotterdam. Wel goed opletten in het verkeer als je foto’s maakt lieverd.

Soms kom je in een museum en dan is het er zo druk dat je begrijpt waarom er in musea soms met een tijdslot wordt gewerkt. Dat hadden ze in museum Voorlinden in Wassenaar bij de tentoonstelling met werk van Anselm Kiefer ook moeten doen. Gisteren was het er zo druk dat ik het het gevoel kreeg een haring in een ton te zijn.

Dus terwijl ik een foto probeer te maken van een schilderij loopt één of andere ouwe tang voorlangs terwijl ze aan het gifkikkeren is dat iedereen maar foto’s loopt te maken. Waarop ik droog als antwoord gaf dat anderen daar dan weer doorheen lopen. Alsof ik er wat aan kan doen dat het zo druk is. U begrijpt beste lezer, bij sommige bezoekers zat de sfeer er goed in. Dat gaf mij wel het idee om fotograverende bezoekers op de plaat te zetten. Zoals u ziet is dat beter gelukt dan foto’s maken van de schilderijen.

In ieder geval, het werk van Kiefer is prachtig. Voor zover we het hebben kunnen zien. De mopperende haringen waren wat minder, dus we zijn nog maar even naar Scheveningen gereden om uit te waaien. Waarover later meer, fijne zondag!

Toon mij uw boekenkast en ik vertel u wie u bent. Hierbij een stukje van mijn boekenkast. Nou ja, boekenkast, er ligt van alles in. Kristallen, klankschalen, een verdwaalde Jezus, uiltjes, pendels en natuurlijk de nodige boeken. Het gaat echter even om het filter. Ik ben wat filters aan het uit proberen om het nostalgische effect te bereiken. Deze foto komt inclusief digitale datum uit de app “1998 Cam”. In deze app kan je verschillende oude camera’s selecteren, om vervolgens met de effecten van die camera’s foto’s te maken. Leuk om mee te spelen. Het haalt het natuurlijk niet bij het echte werk zoals je bij Marjolein kan bekijken. Maar voor een amateur zoals ik die op zijn mobieltje is aangewezen kan je er best leuke dingen mee doen.

Gistermiddag kreeg ik de uitslag van een onderzoek naar een weggehaald plekje op mijn huid. Gelukkig goedaardig, dus een tweede ingreep is niet nodig. Als hoogrisico patiënt bij de dermatoloog heb ik inmiddels al het nodige meegemaakt, maar wennen zal het nooit.
Nou heb ik laatst naar aanleiding van een tip van mijn zorgverzekeraar de app SkinVision geïnstalleerd. Je maakt een foto van een verdacht plekje op je huid en deze app vergelijkt het resultaat met een gigantische databank aan foto’s om vervolgens met een advies te komen. Dat kan variëren van “maak over 3 maanden nog eens een foto” tot “maak een afspraak met de dermatoloog”. Het is een nieuw staaltje AI.
Met mijn dermatologe ben ik in gesprek gegaan over deze app en zij is van mening dat dit soort apps nu al betere resultaten opleveren dan de diagnoses van de gemiddelde huisarts. De ontwikkelingen van AI mogen op bepaalde gebieden zorgwekkend zijn, en ik deel die zorg, maar dit is naar mijn mening toch wel een mooie ontwikkeling. Zij gaf wel aan dat de app nog iets te veilig is afgesteld, waardoor mensen te snel worden doorverwezen. Maar naarmate de databank met foto’s groter wordt zal dat probleem in de toekomst ongetwijfeld worden opgelost.
Mijn dermatologe is trouwens niet bang voor haar baan. Veel ingrepen kunnen niet worden uitgevoerd door een app. Degelijk laboratoriumwerk of operationele ingrepen zijn simpelweg niet uit te voeren door een app of computer. En voor een goede definitieve diagnose is een getraind menselijk oog nog steeds nodig. Over AI en de voor- en nadelen zullen we de komende tijd ongetwijfeld nog veel lezen. Maar dit kleine hoofdstuk in die grote ontwikkelingen kunnen we voorlopig in de categorie voordelen plaatsen.
Bij huidkanker worden de risico’s over het algemeen zwaar onderschat, wees er dus op tijd bij. Dan is behandeling nog goed mogelijk.