Dus je loopt met je vader door duin en bos een beetje van de natuur te genieten en vindt het nodig om onderweg een aktiefoto van hem te maken. En bedankt hé!? Gelukkig niet met bouwvakkersdecolleté, dat is mij dan weer net bespaard, ik sta er weer fraai op.
Ik was vanmiddag even in de kringloopwinkel van Heemskerk, tegenwoordig heet die “Rataplan”. Eigenlijk niet voor mijzelf, maar terwijl mijn gezelschap broeken aan het passen was ben ik toch even door het vinyl heen gegaan, ik was er nu toch.
Ik moest drie keer kijken, maar zij is het echt.
Je weet tenslotte nooit wat voor juweeltjes je tegenkomt beste lezer. Het leuke is ook nog eens dat je door de oude platencollecties van anderen aan het struinen bent, en dat voelt een klein beetje als gluren.
Beetje schaars gekleed om de berg af te glijden.
Over gluren gesproken, er zitten platenhoezen bij die vandaag de dag niet meer gemaakt zouden worden. Die kunnen volgens de huidige maatstaven niet meer. Bij sommige platen vraag ik mijzelf ook af of het om de muziek ging of om het vrouwelijke schoon.
Een obsessief afgetrainde Vanessa in een doekie.
Het zal een mix van beiden zijn geweest. En dan heb ik het niet over de soundmix! “Reach out and touch” kan dat eigenlijk nog wel als titel?
Een piepjonge Henny Huisman.
De mooiste vondst heb ik uiteraard tot het laatst bewaard. Party Topper Henk “at the organ”! Terwijl ik dit schrijf heb ik nu alleen wel spijt gekregen dat ik deze niet heb meegenomen. Morgen toch maar terug om die elpee op te halen, hopelijk staat ie er dan nog.
Concentratie Henk! Niet naar haar decolleté kijken!