cd – Vluchtstrook in het Universum

Tegengeluid

Tijd voor tegengeluid! Tegen de suikerzoete kerstliedjes in. Want wat zat er in de brievenbus? Een cd-box van Charged GBH! Ik weet niet wat het is in cd-land, maar je kan tegenwoordig voor een prikkie boxen krijgen met 4 of 5 albums van bands. Deze box bevat er vier. Misschien is het omdat steeds minder mensen een cd-speler in huis hebben? Ik bedoel, 26 euro voor 4 albums is een heel schappelijke prijs.

Begin jaren 80 ontwikkelde punkmuziek zich verder tot grofweg twee stromingen. De één meer melodieus, de ander harder en sneller met metal invloeden. Aan de laatste stroming werden allerlei prachtige labels gehangen waarvan ik “crossover” nog de beste vind omdat er een brug werd geslagen tussen hardcore punk en metal.

Deze heren spelen nog steeds. De buiken zijn wat omvangrijker en de hanekammen verdwenen, alleen de zanger heeft nog haar, maar gezien deze recente beelden kunnen ze nog steeds een zaal op zijn kop zetten.

Karel, laat deze maar schieten, tenzij je wakker wilt worden, dat lukt met deze muziek wel! 😂

https://youtu.be/peD0lUfmjtI?si=WCrvyYvkTM5CgYoh

Hemelbestormer

Wat brengt vandaag de post? Het is even terug dat ik wat had in deze categorie maar vandaag lag de nieuwe “Hemelbestormer” in de bus. De band bestaat al even, maar ik heb ze nog maar net ontdekt. Er was een tijd dat ik fanatiek op de hoogte was van allerlei nieuwe muzikale ontwikkelingen, dat is niet meer zo. Populaire muziek is aan mij niet zo besteed, af en toe heb ik de geest en struin internet af om in obscure hoekjes de uitzonderingen te vinden.

Hemelbestormer is zo’n band. De band bestaat uit vier Belgische veteranen en komen uit hoeken van hardcore, doom en black metal. Ze maken heel aparte, instrumentale bijna filmische muziek, die aan de stevige kant is. Ik ben niet zo’n concertganger meer, maar voor deze band zou ik zomaar een uitzondering kunnen maken. Moet de zaal alleen niet te groot zijn, formaatje Paradiso is genoeg.

Ik heb het al vaker geschreven hier, ik heb al sinds mijn tienertijd toen ik serieus met muziek bezig ging sterk de indruk dat onze zuiderburen er een interessantere underground-scene op na houden dan hier in Nederland. Houdt ze in de gaten!

Minor Threat

Voordat cd’s weer in prijs gaan stijgen moest het toch maar eens van komen. Dus lag deze cd van Minor Threat vandaag in de bus. Zal gisteren ingegooid zijn. In prijs gaan stijgen? vraagt u zichzelf nu waarschijnlijk af beste lezer. Jazeker, ik voorspel u na de terugkeer van het vinyl, de terugkeer van de cassette en de cd. En daarmee een prijsstijging van deze geluidsdragers.

Met mijn muzieksmaak, die zo af en toe ver uit “the middle of the road” ligt, kan ik met regelmaat bepaalde muziek niet terug vinden op Spotify. Soms kan je van een artiest of band van alles vinden, behalve die ene uitgave. De eerste LP van Nina Hagen bijvoorbeeld. En dat terwijl de liefhebbers het er toch wel over eens zijn dat dit album het beste uit haar ouvre is. “Field Day” van de band Dag Nasty, is er ook zo één. Het is dat iemand zo vriendelijk is geweest deze op Youtube te zetten, verder is er niets van terug te vinden.

Zolang de streamingsdiensten nog de nodige “gaten” blijven vertonen zal er hier in huis zo heel af en toe een cd in de bus blijven vallen. En dat is geen straf.

De Stad

Soms maak je een foto waar je direct muziek bij hoort. De bovenstaande foto die ik maakte in Amsterdam heeft dat voor mij. Het eerste lied wat mij te binnen schoot was “De stad kan zo koud zijn” van Monza. Omdat ik niet heel aktief de hitlijsten meer volg loop ik dikwijls wat achter. En zo kwam ik pas laat achter het bestaan van deze band. Ik heb er tot mijn verbazing heel veel moeite voor moeten doen om de cd “van God los” in huis te krijgen. Uiteindelijk is deze door één van onze zuiderburen op de post gedaan voor mij. Noordkaap en het daar uit voortkomende Monza zijn in Nederland volkomen over het hoofd gezien voor mijn gevoel. Dat terwijl de muziek en zeker ook de teksten net zo goed, of misschien zelfs wel beter zijn dan die van De Dijk. Het tweede nummer waar ik aan moest denken is namelijk “Niemand in de stad” van de laatste band. Beide nummers geven het gevoel weer wat ik had toen ik de foto nam. Het gevoel van alleen zijn in een mensenmassa. Anoniem in de menigte, in beeld en geluid.

Cd’s

Ik kan ze weer afspelen! Het had wat voeten in aarde. De eerste zending moest retour omdat de cd-speler het niet deed. Daarna heb ik talloze email berichten gestuurd om ze in Duitsland te overtuigen dat ze toch echt een nieuw exemplaar moesten sturen. Bestellen via internet is leuk als het allemaal goed gaat, maar als iets niet goed gaat? Gelukkig heeft Klarstein uiteindelijk mijn bestelling netjes afgeleverd. En nu muziek!