Nostalgisch V&D

Foto: VihU

Even een foto plaatsen voor de oudere generaties hier, en daar schaar ik mijzelf inmiddels ook dik onder. De naam prijkt nog op de gevel. Herinneringen aan koopavonden voor de feestdagen waar je of met je vader, of met je moeder cadeautjes kocht voor Sinterklaas. Met Kerstmis werden er toen nog geen cadeautjes uitgedeeld. Als je mazzel had mocht je een muntje in de automaat stoppen waar het apenorkest in begon te spelen. Flarden uit het verleden komen spontaan omhoog als ik die naam zie. Het blijft jammer van zo’n mooi warenhuis. Gelukkig heb ik het apenorkest terug kunnen vinden op Joetjoep!

https://youtu.be/1e0lWxRX0o8?si=ra0JUkdErT2WsXs3

Kerstfuckje

Foto: VihU

Twijfelend stond zij te kijken bij de kerststukjes. Ze moest nog iets regelen voor tante Lydia. Die met die teddybeer was te kinderachtig. Lydia had sowieso niets met kinderen. Sterker nog, ze had een uitgesproken hekel aan haar neefjes en nichtjes en kneep ze stiekem als de ouders het niet zagen. Dat grote stuk in die vaas was te duur. Het mocht niet teveel geld kosten. Lydia gaf zelf ook geen geld uit aan haar familie. Ze nam graag in ontvangst maar gaf nooit iets weg, de oude vrek. Hmm, het kon nog wel eens lastig worden. Die met de dennetakken was te mooi. Dat verdiende het chagrijnige kreng niet. Vervolgens viel haar oog op een wanstaltig stuk met goedkope plastic ballen. Het zag er uit alsof het bij een smerig tankstation vandaan kwam waar het weggestopt was tussen verlepte bossen chrysanten in foute plastic folie. “Doet u deze maar” zei ze glimlachend terwijl ze het stuk op de toonbank plaatste. “Is het een cadeau mevrouw?” Ze keek nog eens naar het kerststukje, dat deed pijn aan haar ogen. “Nee, pak maar niet in”. Met een voldane glimlach liep ze de supermarkt uit, blij dat ze geslaagd was, fuck Lydia en fuck kerststukjes.