Bij het afrekenen van boodschappen zag ik dat “de niet nader te noemen supermarkt” waar ik in stond een nieuwe aktie heeft lopen, winkeltje spelen ofzo. In ieder geval zag ik gestanste kaartjes staan, een soort bouwpakketjes waaruit je produkten in elkaar kan vouwen en monteren. Daar moest de graficus in mij natuurlijk meer van weten dus deed ik een greep en liet een aantal kaartjes bij de boodschappen in de tas glijden.
Niet geschikt voor kinderen van drie jaar en jonger vanwege de kans op stikken door kleine deeltjes las ik éénmaal thuisgekomen op de kaarten. Moeilijkheidsgraad leeftijd zeven plus. “Aha, dat gaan wij eens uitproberen” dachten wij hier en terwijl we daarmee bezig waren ben ik in lachen uitgebarsten. Ik hoor de ouders die dit voor hun kroost in elkaar willen zetten namelijk al vloeken. De vierkante doosjes gaan nog wel, maar de tubes, eierdozen en flesjes zijn zelfs voor grafisch onderlegde bouwers een leuke uitdaging, laat staan voor iemand van zeven.
Ik zou graag filmpjes zien van degenen die deze dingetjes in elkaar willen zetten want ik heb om mezelf al vreselijk kunnen lachen terwijl ik ermee bezig was. Grafisch gezien dik voldoende want de bouwpakketjes zitten goed in elkaar. Dit is een leuk tijdverdrijf voor volwassenen voordat de kinderen er winkeltje mee kunnen spelen. Zo houdt je er het hele gezin mee bezig, dat dan weer wel.
Vluchtstrook in het Universum 