Wat een feest

Foto: VihU

Aan de natuur te zien gaan we richting Kerst. Nu Sint Nicolaas wordt gemangeld tussen het geweld van zwarte vrijdagen en de kerstballen blijft er van zijn feest niet veel meer over. Ik volg met de moed der wanhoop het Sinterklaas journaal nog, maar kan helaas niet anders constateren dan dat we het Sinterklaasfeest richting hospice kunnen rollen want die heeft zijn tijd gehad. Als ik in de etalages kijk op de grootste winkelstraat van Beverwijk is de versiering één en al Kerst voordat de goedheiligman überhaupt het land is binnengekomen.

Is het u, beste lezer, trouwens ook opgevallen dat Black Friday niet op één dag plaats vindt in Nederland maar een periode van twee à drie weken in beslag neemt? Ik begrijp dat de middenstand ons graag langdurig met geld ziet smijten maar om eerlijk te zijn komt de reclame mij nu al de neus uit en dan moet den vrijdag zelf nog plaats vinden. Nogal schreeuwerig, al dat Black Friday gedoe.

Over schreeuwen en zwart gesproken, ik heb ergens gelezen dat Kickout ZwartePiet nu vindt dat de roetveeg pieten teveel zwarte vegen op hun gezicht hebben zitten. Ik begrijp het wel, die Kickers krijgen het natuurlijk een beetje benauwd. Dat hele feest van de Sint stelt zo langzamerhand geen reet meer voor, dus ga je jezelf vastklampen aan de laatste strohalmen om je club nog een beetje bestaansrecht te geven. Wat mij betreft handhaven we alleen de gevulde speculaas en heffen we de rest op om iets van een rustpunt in deze schreeuwerige tijd te creëren. Kan de Sint met welverdiend pensioen, vindt hij vast niet erg.

Ondertussen gaat de hulst buiten in alle rust richting Kerst. Moet deze nog wel even haar besjes vasthouden tot aan 24 december want zoals u aan de recent genomen foto kunt zien is ze er vroeg bij dit jaar. Het zal wel weer iets met klimaatverandering te maken hebben. Binnenkort maar weer eens naar de Bazaar hier in Beverwijk, ik zal er uitgebreid verslag van doen voor u. Voor nu wens ik alle lezers hier op de vluchtstrook een prettige week in de aanloop naar onze nationale feesten, een week met hopelijk niet al teveel geschreeuw. Ik lees u later.