Introspectie

Foto + bewerking: VihU

Stop esoterisch christendom en zen in een blender, druk even op de aanknop en je hebt mijn spirituele basis. Als je daar een slokje van neemt kom je stukjes Steiner tegen. Rudolf Steiner, de grondlegger van onder andere antroposofie, beschouwde de donkere dagen voor en tijdens Kerst als dagen die bij uitstek geschikt waren voor introspectie.

Omdat de dagen korter zijn en het eerder donker is vallen er veel binnenkomende prikkels weg. Omdat we die simpelweg visueel niet zien. En dat, samen met het naderende einde van het jaar maakt dat we de neiging krijgen om terug te blikken en een “balans” van onszelf op te maken.

Introspectie, een ander woord voor (even kort door de bocht) een verdiepte vorm van zelfreflectie zou zomaar eens één van de redenen kunnen zijn voor herfstdepressie. Mijn ervaring is namelijk dat veel mensen moeite met zelfreflectie hebben omdat geconfronteerd worden met jezelf niet leuk wordt gevonden. Je goede kant gaat nog wel, maar vooral je donkere kant (en iedereen heeft die, niemand uitgezonderd) wordt een ander verhaal.

Zelfreflectie kan je trainen en inzetten als gereedschap om jezelf te verbeteren. Ik weet uit ervaring dat het handig is om dat dagelijks te doen. Sterker nog, inmiddels reflecteer ik bewust meerdere keren per dag, kort. Beschouw het als leerzaam beste lezer en geneer jezelf vooral niet voor je nare kantjes. Dat is niets om je voor te schamen want nogmaals, iedereen heeft ze. Het geeft voldoening om er aan te sleutelen en te proberen om van iets negatiefs van jezelf iets positiefs te maken. Niet iets om depressief, maar wel bewust van te worden.

Nachtportier #2 dorveille

Foto: VihU

Het is weer zover. Ruben wou niet naar buiten, die ligt rechts van mij te snurken in zijn mandje. Ik ben een werkloze nachtportier. Tot nu tenminste, het is 01:58 uur. Het kan zomaar zijn dat er straks van mijn diensten gebruik wordt gemaakt. Links van mij bewaakt een nachtkabouter mijn “wappie”; 50% wortelsap met 50% appelsap en daarbij heb ik mijzelf vannacht getracteerd op een flinke scheut Gimber. Dat maakt deze mocktail extra lekker.

Foto: VihU “de schrijfplek”

Na de eerder geplaatste post “nachtportier” heb ik eens wat lopen zoeken op internet en kwam een interessant artikel tegen van de nachtcorrespondent. Nachtvolk blijkt zeer kleurrijk te zijn, en bovendien omvangrijk. Over het stuk wat de Fransen “dorveille” noemen had ik al eerder gelezen. In de antroposofie wordt daar op dezelfde wijze over geschreven, het gebied waar droom en realiteit elkaar kruizen en scheidingslijnen dun worden. Hans Stolp heb ik er in één van zijn lezingen ook over horen spreken. De moeite waard om eens wat meer in te verdiepen.

Rond deze tijd moet je er echter voor waken niet teveel te piekeren. Dat is namelijk een slechte reden om je slaap te onderbreken. Helemaal als je slaap daardoor niet meer terug wil komen. Daarom ga ik nog even mediteren en probeer zo nog wat slaap te pakken. Wij zien elkaar weer in de ochtend beste lezer, maak er nog een fijne nacht van.