antibiotica – Vluchtstrook in het Universum

Revalidatiehoreca

De antibiotica slaat aan bij mijn vader, dus die gaat vooralsnog langzaam de goede kant op. Nou maar hopen dat de vooruitgang zich doorzet.

In het revalidatiecentrum is een cafetaria gevestigd. Ik liep daar tijdens ons bezoek vanmiddag even naar toe om koffie te halen. Om de rest van het bezoek de kaart te kunnen laten zien heb ik ze even op de foto gezet. Let eens op de prijzen. Het kan dus wel degelijk voor een redelijke prijs in de horeca!

Laatst ben ik tijdens een wandeling even een Febo binnen gelopen met trek in een snack, maar na het zien van de prijzen direct weer uitgelopen. Daar betaal je meer dan het dubbele voor een (kleine!) patat met mayonaise dan in het revalidatiecentrum. Tot zover het geneuzel over stijgende frietprijzen omdat de aardappel duur betaald zou worden.

Het onverwachte

Leven, je weet nooit wat het voor je in petto heeft. Zo loop je op de markt, zo zit je in het ziekenhuis met je oude vader omdat die een longontsteking heeft opgelopen. En daar moet je mee uitkijken als je dik in de tachtig bent. Inmiddels is hij opgenomen in een revalidatiecentrum met een dikke antibioticakuur om te genezen en aan te sterken. Leven, verwacht het onverwachte, we gaan hem vanmiddag maar eens opzoeken om te kijken hoe het gaat.

Nachtbraken

Ik heb vannacht drie films gezien. Soms een beetje knikkebollend, maar ik heb ze gezien! Ik zal u de details besparen beste lezer, maar ik hoop dat de antibiotica die ik gisteren heb gekregen snel aan gaat slaan. Mijn ademhaling piept en zaagt zo luid dat ik er zelf niet van kan slapen. Van mijn huisarts begreep ik dat ik niet de enige ben die hier last van heeft momenteel, klote virus. Hopelijk ben ik snel weer op de been, ondertussen ploeg ik mij door Netflix heen. Heb een fijne dag vandaag, als het even kan zonder virus.