De Stad

Foto: VihU

Soms maak je een foto waar je direct muziek bij hoort. De bovenstaande foto die ik maakte in Amsterdam heeft dat voor mij. Het eerste lied wat mij te binnen schoot was “De stad kan zo koud zijn” van Monza. Omdat ik niet heel aktief de hitlijsten meer volg loop ik dikwijls wat achter. En zo kwam ik pas laat achter het bestaan van deze band. Ik heb er tot mijn verbazing heel veel moeite voor moeten doen om de cd “van God los” in huis te krijgen. Uiteindelijk is deze door één van onze zuiderburen op de post gedaan voor mij. Noordkaap en het daar uit voortkomende Monza zijn in Nederland volkomen over het hoofd gezien voor mijn gevoel. Dat terwijl de muziek en zeker ook de teksten net zo goed, of misschien zelfs wel beter zijn dan die van De Dijk. Het tweede nummer waar ik aan moest denken is namelijk “Niemand in de stad” van de laatste band. Beide nummers geven het gevoel weer wat ik had toen ik de foto nam. Het gevoel van alleen zijn in een mensenmassa. Anoniem in de menigte, in beeld en geluid.

Antoon

Hij keek een beetje wezenloos om zich heen. De dagelijkse realiteit deed zich steeds meer voor als een slecht geregisseerde film. Eigenlijk had hij dat gevoel al sinds zijn jeugd. Naarmate de jaren vorderden leek het steeds sterker te worden. In het begin vond hij het enigszins beangstigend. Maar inmiddels had hij het geaccepteerd. Er was niets aan te doen. Hij was alleen in een wereld vol vreemden.

“Antoon” tekening: DessinDestin