
Een vertrek in mijn meditatiehuis om rustig te zitten, overdenken en schrijven.

Een vertrek in mijn meditatiehuis om rustig te zitten, overdenken en schrijven.

Als je bijna iedere dag op de weg zit kan je alleen maar concluderen dat er aardig wat asocialen samen met jou van de weg gebruik maken. Als ego’s ergens groot groeien, dan is het wel in het verkeer. Waar ik mij iedere keer weer over verbaas is dat daar veel busjes tussen zitten waar heel groot een bedrijfsnaam op staat. Realiseren die weggebruikers zich nou echt niet dat je door asociaal weggebruik geen reclame voor je baas of eigen bedrijf maakt? Hoe dom kan je zijn? Dat bewijst maar weer eens dat grote ego’s niet bepaald grote wijsheid in pacht hebben. Busje komt zo.

In de keuken van mijn meditatiehuis. Het is een fijn huis met een veranda en een mooie tuin in een bosrijke omgeving. Stof genoeg voor meer tekeningen. Toch eens aan beginnen binnenkort. Als er na de verbouwing wat meer rust in huis is ga ik de inktpot weer op tafel zetten.

Reiki, dat voel je gewoon aan. Dan voel je aan je energie huishouding dat het tijd is de boel weer even in balans te zetten. In je eigen kracht gaan staan, aarden en verbinden met het universum. Fijne avond.

Ik heb even snel de maan getekend voordat er copyright op wordt aangevraagd. Dan mag het niet meer. Je weet maar nooit. De maan is van de heksen, dat weet iedereen. Die willen niets weten van copyright. Waarschijnlijk zijn ze boos. Net als de maan. Alsof het niet al erg genoeg is dat we van moeder aarde een bende maken, laten we nu ook allemaal troep in het universum achter. De maanrace tussen grootmachten zal waarschijnlijk claims gaan opleveren die uiteindelijk in een ruimteoorlog zal uitmonden. Ik voorspel het u. De bezitterigheid van sommige mensen kent namelijk geen grenzen. Grootheidswaanzin regeert waar nederigheid op zijn plaats zou moeten zijn en respect is nergens te bekennen. Het wordt hoog tijd dat we vliegen naar de maan verbieden, tenzij het op een bezemsteel is.

Vandaag sta ik even stil bij mensen uit mijn omgeving die zijn overgegaan. Met een glimlach, omdat het goed was. Vanwege een bericht van Ruby. Omdat het twee jaar terug is dat Theo over ging. En dan denk ik toch ook weer even aan al die anderen. Het gebeurt steeds vaker, dat stilstaan. Zal bij ouder worden horen. Doe ik ze stiekem even de groeten. Met een glimlach.

“Hoe doe ik dat dan?” kreeg ik als vraag na mijn vorige post. Ik zal u, beste lezer, drie tips geven. De eerste is eenvoudig. Ga het energielek uit de weg. Al kan dat, als het lek bijvoorbeeld deel uit maakt van je gezin, een beetje lastig zijn. In dat geval kan je als tweede tip, een stap terug doen. Niet fysiek, maar geestelijk of mentaal, hoe je het wilt noemen. Beschouw degene vanaf afstand. Alsof je naar een film kijkt. En laat zijn of haar emoties niet de jouwe worden. Die emoties horen uiteindelijk niet bij jou maar bij het lek. Als derde, visualiseer een krachtveld om je heen. Dat veld van energie is van jou en daar komt een ander met zijn energie niet doorheen als jij dat niet wilt. Twee en drie zijn uitermate effectief in combinatie. Het is gemakkelijker gezegd dan gedaan. En vergt zeker in het geval van tip twee of drie enige oefening. Het is belangrijk hier balans in te vinden, je wilt niet te afstandelijk worden van mensen die je lief hebt en indien nodig toch helpen. Maar ook niet dat je energie verdwijnt door de emoties van een ander. Bewustzijn en herkenning van het energielek zal je in ieder geval een eind op weg brengen. Daar begint het mee. Het is net als bij water, als je de lekkage weet te traceren kan je er iets aan doen.

Soms ben je in het gezelschap van iemand binnen een paar minuten doodmoe. Dat gaat zo snel dat deze staat van zijn je overvalt. Je was er niet op bedacht. Diegene heeft bij jou binnen een oogwenk al je reserve opgeslokt. Als jou dat overkomt ben je in het gezelschap van een energielek. Meestal realiseren die lekken zichzelf niet eens dat ze een lek zijn. Ze zijn namelijk meer met zichzelf dan met hun omgeving bezig. Dat wil niet zeggen dat ze kwade bedoelingen hebben. Maar het gaat wel ten koste van jouw energie. Want die zuigen ze hopsakee, zo door hun rietje naar binnen. Als dat het geval is wordt het tijd voor enige zelfverdediging. Bescherm je energie maar goed. Die is er namelijk in eerste instantie voor jezelf. Met delen is niets mis, als je zelf maar de dosis kan bepalen. Een beetje reserve voor jezelf kan uiteindelijk geen kwaad. Zeker als de “R” in de maand is.

Vanavond heb ik mijn eerste Reiki behandeling op afstand mogen geven. Dat was een bijzondere ervaring. En een soort van thuis komen. Onzekerheid verdween waar intuïtie het overnam. Energie stroomde uiteindelijk als vanzelf, ritmisch. Het universum zit mooi in elkaar.

Foto van de foto’s: VihU
Foto’s van Mikao Usui in de brievenbus. Iedereen die een beetje met Reiki bezig is weet dan over wie ik het heb. Nou nog een lijstje en een mooie plek regelen.