Markt

“Klote markt” ging het door zijn hoofd. “Iedere week weer die klote markt. En wie kon er weer de tassen sjouwen? Juist! Zelf zou ze dat niet doen natuurlijk, daar voelde mevrouw zich te goed voor. Als ze nou nog nuttige dingen kocht, maar nee, tassen vol met troep waren het iedere keer. En ondertussen maar naar dat oeverloze getetter moeten luisteren. Houd toch je kop als je niets te zeggen hebt. Woensdag marteldag, iedere week weer een drama”.

Gelukkig zat hij inmiddels aan de sloot. Thuis stond immers altijd zijn trouwe hengeltje te wachten, zijn enige houvast op deze ellendige dag. Hij zuchtte nog eens diep en pakte zijn pakje halfzware van Nelle. Een tevreden roker is geen onruststoker bedacht hij zich. Nog zes dagen, dan was het weer zover, maar nu was er gelukkig alleen even het water, zijn hengel en een peukie.