
Ik zou dat dan ook niet doen vandaag. Ik wens u allen een fijne woensdag, met wat zonnestralen.

Ik zou dat dan ook niet doen vandaag. Ik wens u allen een fijne woensdag, met wat zonnestralen.

Ik zal even in het midden laten of ik het mooi vind staan. En dat plakken van die dingen lijkt mij nogal een gehannes. Net zo frustrerend als het in elkaar plakken van modelvliegtuigjes, of auto’s ofzo, ik hoor mijzelf nog vloeken in mijn jonge jaren. Maar even realistisch, die plaknagels zijn toch vreselijk onhandig? Als ik het krampachtige gebruik zie van toetsenborden, mobieltjes of pinapparaten lig ik helemaal in een deuk. Voorzichtig, voorzichtig anders beschadigen je nagels! Eigenlijk plak je jezelf een lichamelijke beperking op. Geen wonder dat die dingen verboden zijn in de verpleging. Natuurlijk, het staat een ieder vrij om de dingen aan zichzelf te plakken die hij of zij wil. Maar ergens is het wel tekenend voor een stukje persoonlijkheid. Dragers van plaknagels zijn in ieder geval geen praktisch ingestelde typetjes, dat mag duidelijk zijn.

Zo is dat, je moet ze in die kleuterklas wel kort houden natuurlijk. Opvoeden dat kleine grut. En als ze niet willen luisteren gaan ze voor straf maar op legoblokken zitten. Voor een uurtje ofzo. Dan piepen ze wel anders.

Het is de schuld van Karel. Want die begon hier vandaag over mooi weer. Dus zijn we maar even naar de pier gereden om de DONG-A binnen te zien lopen. Vanwege dat mooie weer. Mocht je hier wat over te zeuren hebben moet je dus bij Karel zijn en niet hier op de vluchtstrook.

Goed, het was even tijd voor een kleine pauze om even te reflecteren en na te denken over mijn activiteiten in het dagelijks leven. En daar hoort het bijhouden van dit weblog ook bij. Het is goed om met regelmaat stil te staan bij wat je allemaal uitspookt in het leven. Zeker als het je dagelijks enige tijd kost. Ik wil dit weblog niet laten verzanden in onzin. Berichten plaatsen om het berichten plaatsen. Verwacht van mij geen heel grote diepgang. Daar zijn andere bloggers veel beter in. Maar het moet wel vermakelijk blijven, zeker voor mijzelf, maar ook voor u beste lezer. Het WordPress domein is derhalve weer voor een jaar verlengt, u bent nog niet van mij af. Maar doe mij een plezier, mocht ik beginnen met het plaatsen van berichten als “gut, wat een lekker weer is het vandaag”, geef mij dan even een virtuele schop onder de kont. Ook dat kan namelijk, net als reflecteren, zo af en toe geen kwaad.
Daar is dus werkelijk niets an. Ik doe het momenteel beter op Facebook dan hier. Dat is natuurlijk een zorgelijke ontwikkeling. Zeker als ik bij Bas lees dat hij denkt dat ik het heb opgegeven. Daar gaan we dus even verandering in brengen, we leven uiteindelijk alweer een paar dagen in maart. En het is lente. Ook voor Freek en Suzan. Sjeune patie, patie, patie! Sjeune patie, patie! Mijn God wat een zeiknummer.
