Groot, groter, grootst

Foto: VihU

In een interview met Roos Vonk las ik dat zij vrij afgelegen woont omdat zij anders overprikkelt raakt van de medemens. Dat uitgerekend zo iemand boeken schrijft over het ego deed mij glimlachen. En maakte dermate nieuwsgierig dat ik nu in haar laatste boek ben gaan lezen. Niemand komt onder het ego uit. En als je in het dagelijks leven vrijwel iedere dag te maken hebt met mensen die hun ego de dag laten bepalen is deze materie helemaal interessant. In het kader van zelfonderzoek of spiegelen, hoe je het ook wilt noemen, is zo’n boek ook mooi meegenomen. Dat geeft voedsel tot nadenken over hoe het eigen ego een loopje met je kan nemen.

BroodjesKledingStyle

Foto: VihU

Vandaag lag er post van Broodje op de mat. Post in de vorm van een pretpakket. De labels voor BroodjesKledingStyle zijn heel mooi geworden. Ze hebben twaalf kleuren garen nodig gehad om het eindresultaat te bereiken. Als ik het goed heb begrepen voor de producent ook een heel leuke klus omdat het niet zo vaak voorkomt dat er zoveel kleuren garen in een label worden gebruikt. Werden we ook nog eens getracteerd op een BKS ketting en (heel leuk om te lezen) het magazine van the Makeover Factory, geheel gewijd aan het werk van Beppy Viergever aka Broodje.

Kinderinternaten, drank, drugs, punk en kraken, dood in de ogen, ziekte en zeer, wat heeft deze man eigenlijk niet meegemaakt? Het is prachtig om te zien dat iemand als Bep na een zeer turbulent leven zichzelf weet te herpakken en van zijn kledinglijn een succes maakt. Hij pakt het leven bij de kladden en maakt er het beste van. Zo iemand help ik graag een handje met een ontwerp voor een label. Van een “tweede golver” voor een “eerste golver” zoals Bep zou zeggen. Het succes is hem meer dan gegund.

BKS op Facebook

BKS op Instagram

Tinnitus

Foto: R. Molenaar

Mooie tijden, ik ben dat kereltje met die basgitaar voor het drumstel. In de tijden voor de wetten tegen decibellen en allerlei andere restrikties waardoor het voor bands nu verdomd moeilijk is een podium te vinden maakte ik ze met verschillende bands onveilig. Het grootste podium waar ik op stond was het Patronaat in Haarlem. Over het algemeen met zelf geschreven nummers in de hoek van de ruige rock. Bovenstaande band “Carfish” werd door een lokale journalist bestempeld als een kruizing tussen LedZeppelin en The Cult. Nou, dan weet je het wel. Mooie tijden hebben ook een prijs. Ik zocht op het podium meestal de drummer op. Als bassist vorm je samen met de drummer de ritmesectie, dus is het wel handig als je die drummer, en met name zijn snaredrum goed hoort. Ik heb ze een beetje te goed gehoord. Tinnitus in mijn linker oor en een vermindert gehoor aan mijn rechter zijn mijn erfenis aan die tijd in bandjes. Om een indruk te krijgen is onder andere “Winning Time” op YouTube terug te luisteren, als je daar zoekt op “Carfish” in combinatie met “Patronaat” vind je er nog twee. Wat zeg je? Terug te luisteren? Patronaat? Huh?

IJs in de Zaan

Foto: VihU

Ik kwam deze foto uit 2012 tegen in de archieven. Uitzicht op de Zaanse Schans in de winter, het ijs ligt in de Zaan. Ik weet niet of ik toen mijn schaatsen nog had. Rond dit jaar heb ik voor de laatste keer geprobeerd te schaatsen. De opluchting dat ik zonder botbreuken het ijs was af gekomen was dermate groot dat ik thuisgekomen direct mijn schaatsen op Marktplaats heb gezet. Die waren heel snel verkocht, er was een tekort aan op dat moment. Daarna heb ik nooit meer een schaats aangeraakt.

De balans

Screenshot: VihU

Zo, 1 januari, we kunnen met elkaar weer de balans opmaken. Ik heb al jarenlang het idee dat een hoog percentage imbecielen dit land ieder jaar weer een valse start bezorgd. En wat wellicht nog het meest verontrustend is, we vinden dit allemaal nog “normaal” ook. Iets met tradities? Tot zover het nieuws, kijk er maar niet naar als je vrolijk wilt blijven. Tijd voor skischans springen met een oude oliebol. Met veel poedersuiker er op. Welkom in 2024.