Jan Koet

Foto: VihU

Soms kom je terecht bij een blogger om jezelf af te vragen waarom deze niet meer lezers trekt. Jan Koet is zo’n blogger. Ik kom bij hem goed onderbouwde maar niet te zwaar lezende stukken tegen die ik met plezier lees. Dat komt waarschijnlijk ook omdat we veel raakvlakken hebben in interesse. Zijn laatste post waarin geloof, hoop en liefde langs komen was er ook weer zo één. Deze drie staan samen met wijsheid op mijn arm. Vier van de zeven deugden, vormgegeven door Roel Smit. Nou heb ik niet veel volgers en lezers hier, maar bij deze wil ik toch een beetje aandacht geven aan de werelden van Jan… en alleman, de moeite waard voor een bezoekje. Dus Jan, deze is voor jou.

Crompouce

Foto: VihU

We hebben de SM letter links laten liggen maar wel net de Crompouce getest. Het moest er toch maar eens van komen. Best lekker, maar ook dermate groot dat je het een lunch kan noemen. En dat maakt dat ik er voorlopig weer even klaar mee ben. Tenminste, zo denk ik er nu over. Als ik morgenochtend koffie zet kan dat weer anders zijn.

Saense wortels

Foto: VihU

Meestal ontstaan connecties hier omdat je op de één of andere manier iets hebt aan overeenkomstige interesses. Ikzelf moet in ieder geval interesse hebben in wat een ander post, anders heeft een connectie niet veel zin. En dan kom je er soms na een tijdje achter dat er meer overeenkomsten zijn dan je in eerste instantie had gedacht. Zo las ik gisteren bij Bertjens over fietsen naar school over de Lage Dijk in Zaandijk. Ik heb daar in mijn jeugd ook door weer en wind gefietst. Waarschijnlijk naar dezelfde school. Ik mag dan tegenwoordig in Beverwijk wonen, maar ik heb Saense wortels. Over wortels gesproken. Mijn weblog wortels liggen bij de Volkskrant, waar ik in 2005 deel uit maakte van Volkskrant-weblog. Een experiment waarbij ook lezers konden posten en één van de eerste weblogcommunities in Nederland. Het weblog gedeelte van de krant is inmiddels dicht getimmerd voor enkel redactieleden. Na vele internet omzwervingen ben ik nu dus hier geland. En aangezien het mij goed bevalt hoop ik hier nog een tijdje te blijven.

Lederhosenland

Foto’s: VihU

Een bezoek aan Aken is natuurlijk niet compleet zonder een bezoek aan Lederhosenland. Als de winkelhulp hoort dat wij uit Nederland komen schakelt zij direct over op onze taal en blijkt uit Sittard te komen. Hoewel er niets mis is met onze kennis van de Duitse taal is dat toch wel handig. En zo komen we in de loop van het gesprek te weten dat Lederhosenland een Nederlandse winkelketen is! Zelfs Duitse muzikanten en bands komen hier om zich aan te laten kleden. Het verkochte produkt komt echter niet uit ons land, voor dergelijk vakwerk moet je toch echt in Oostenrijk of Duitsland zijn.

Vakwerk