
Geen halve maatregelen!

Geen halve maatregelen!

Als je in de bergen van Asturië aan het wandelen bent, kan het zomaar zijn dat je in ene gezelschap hebt. Hij loopt een eindje met je mee zonder iets te zeggen. Dat hoeft ook niet. Een gesprek is niet nodig want hij voelt ook zonder woorden aan als goed gezelschap. Zo plotseling als hij er was stopt hij ineens met lopen. Langs de weg staand staart hij je na terwijl je doorloopt. Als je een paar kilometer verder bent vraag je jezelf in ene af of hij er eigenlijk wel was, of dat je met een zinsbegoocheling te maken had. Wie zal het zeggen?


Na de scheerpartij van gisteren (u begrijpt, het mes werd gevonden) heb ik het even opgezocht. Baardhaar groeit gemiddeld zo’n 0,3 tot 0,5 millimeter per dag. Dus als je een beetje hipster wilt zijn heb je geduld nodig. In de zomer is zo’n baard wel een beetje kriebelig en warm. Maar met deze groeisnelheid is één keer in het jaar scheren uiteraard geen optie. Want in het voorjaar scheren is geen garantie voor een volle baard in het najaar. Parttime hipster zijn is dus praktisch onmogelijk. Het is maar goed dat mijn scheermes weer boven water is.


Mijn huisarts liep die ochtend op cowboylaarzen. Ik was tegenover hem gaan zitten en had hem net verteld dat mijn achillespees nogal pijnlijk aanvoelde de laatste tijd. Zeg maar gerust heel pijnlijk. Nadat hij mijn voet en hiel had onderzocht was hij tot de conclusie gekomen dat het hielspoor moest zijn. Hij keek mij onderzoekend aan en vroeg toen “Loop je wel eens op hoge hakken thuis?”. Ik begon te lachen en vroeg of hij een grapje maakte. “Je wilt niet weten wat ik hier meemaak in de praktijk, er zijn er genoeg” antwoordde hij serieus “Ik zou ze de kost niet willen geven”. Hij raadde het mij in ieder geval af. Ik was het niet van plan. Het is een grote uitdaging maar medisch gezien blijkbaar niet verantwoord.

Misschien was dat Netflix familie account toch niet zo’n goed idee…

Ik geloof, maar niet in de kerk. Dus heb ik mijzelf jaren terug uit de kerkregisters laten schrijven. Goed voor mijn gemoedsrust. Maar zingen doe ik nog wel! Vooral onder de douche. Nu ik even rustig op de bank dit bericht zit te schrijven, schiet mij weer eens een liedje te binnen. Heeft u dat ook wel eens? Dat er spontaan een liedje in je hoofd schiet? En dat je jezelf afvraagt waar het vandaan komt? Ik wel. Zeker als het “Apen pellen pinda’s” van Nico Haak betreft.
De bezeten koelvitrine
Lopen we vanmiddag in de buurtsuper, blijkt de koelvitrine bezeten te zijn. Poltergeist in Albert Heijn. Toen ik dichterbij kwam hoorde ik het naar mij fluisteren “Koop uit mijn vitrine”. Ja, doei! Ik kijk wel uit. Voor je het weet doet de koelkast thuis ook zo raar. Dan maar geen aardappelpartjes.

Link: Timboektoe