Als je in de bergen van Asturië aan het wandelen bent, kan het zomaar zijn dat je in ene gezelschap hebt. Hij loopt een eindje met je mee zonder iets te zeggen. Dat hoeft ook niet. Een gesprek is niet nodig want hij voelt ook zonder woorden aan als goed gezelschap. Zo plotseling als hij er was stopt hij ineens met lopen. Langs de weg staand staart hij je na terwijl je doorloopt. Als je een paar kilometer verder bent vraag je jezelf in ene af of hij er eigenlijk wel was, of dat je met een zinsbegoocheling te maken had. Wie zal het zeggen?
Vluchtstrook in het Universum 